Irena Santor - Zaś ale

Na Pomorzu zanika dawna gwara zaś ale,
Mnie to wzrusza, gdy wraca echo zapomniane.
Zostawiłam tu leżyć, ktoś, kto przyńdzie zaś ale,
Niejednemu zaś ale nie jest letko wcale.

Dziadek mój w Toruniu swój gołębnik miał,
Z gołębiami gruchał, on ich śpiewki znał.
W Koronowie, w Nakle i w Grudziądzu też
Ludzie jak gołębie powtarzają R.

U sąsiadów róż nie rwij, bo to kradzież zaś ale,
Na Pomorzu chłopców złych nie ma prawie wcale.
Każda róża ciernista, daj w podarku korale,
Różowego buziaka skraść możesz zaś ale.

Dziadek mój w Toruniu swój gołębnik miał,
Z babcią się kochali jak gołąbki dwa.
W Koronowie, w Nakle i w Grudziądzu też
Wnuki zatraciły gruchające R.

Na Pomorzu zanika dawna gwara zaś ale,
Weź cieńciejszą bluzkę i szagą leć przez pole.
Pankł cylander na świanta, a tu goście zaś ale,
Niech to dunder zaś ale, piernik ma zakalec.

Niejednemu zaś ale nie jest letko wcale!