Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Hymny
Popularne teksty
2. POW - Diss
Hymny - Le Chant du Départ (Pieśń wymarszu)
Le Chant du Départ (Pieśń wymarszu)
Tekst dodał(a): Aleksandra0709
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Ben98
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Aleksandra0709
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
La victoire en chantant
Nous ouvre la barrière.
La Liberté guide nos pas.
Et du Nord au Midi
La trompette guerrière
A sonné l'heure des combats.
Tremblez, ennemis de la France,
Rois ivres de sang et d'orgueil!
Le Peuple souverain s'avance;
Tyrans descendez au cercueil.
La République nous appelle
Sachons vaincre ou sachons périr
Un Français doit vivre pour Elle
Pour Elle un Français doit mourir.
De nos yeux maternels ne craignez pas les larmes:
Loin de nous de lâches douleurs!
Nous devons triompher quand vous prenez les armes:
C'est aux rois à verser des pleurs.
Nous vous avons donné la vie,
Guerriers, elle n'est plus à vous;
Tous vos jours sont à la patrie:
Elle est votre mère avant nous.
Que le fer paternel arme la main des braves;
Songez à nous au champ de Mars;
Consacrez dans le sang des rois et des esclaves
Le fer béni par vos vieillards;
Et, rapportant sous la chaumière
Des blessures et des vertus,
Venez fermer notre paupière
Quand les tyrans ne seront plus.
De Barra, de Viala le sort nous fait envie;
Ils sont morts, mais ils ont vaincu.
Le lâche accablé d'ans n'a point connu la vie:
Qui meurt pour le peuple a vécu.
Vous êtes vaillants, nous le sommes:
Guidez-nous contre les tyrans;
Les républicains sont des hommes,
Les esclaves sont des enfants.
Partez, vaillants époux ; les combats sont vos fêtes;
Partez, modèles des guerriers;
Nous cueillerons des fleurs pour en ceindre vos têtes:
Nos mains tresserons vos lauriers.
Et, si le temple de mémoire
S'ouvrait à vos mânes vainqueurs,
Nos voix chanterons votre gloire,
Nos flancs porteront vos vengeurs.
Et nous, sœurs des héros, nous qui de l'hyménée
Ignorons les aimables nœuds;
Si, pour s'unir un jour à notre destinée,
Les citoyens forment des vœux,
Qu'ils reviennent dans nos murailles
Beaux de gloire et de liberté,
Et que leur sang, dans les batailles,
Ait coulé pour l'égalité.
Sur le fer devant Dieu, nous jurons à nos pères,
À nos épouses, à nos sœurs,
À nos représentants, à nos fils, à nos mères,
D'anéantir les oppresseurs:
En tous lieux, dans la nuit profonde,
Plongeant l'infâme royauté,
Les Français donneront au monde
Et la paix et la liberté.
Nous ouvre la barrière.
La Liberté guide nos pas.
Et du Nord au Midi
La trompette guerrière
A sonné l'heure des combats.
Tremblez, ennemis de la France,
Rois ivres de sang et d'orgueil!
Le Peuple souverain s'avance;
Tyrans descendez au cercueil.
La République nous appelle
Sachons vaincre ou sachons périr
Un Français doit vivre pour Elle
Pour Elle un Français doit mourir.
De nos yeux maternels ne craignez pas les larmes:
Loin de nous de lâches douleurs!
Nous devons triompher quand vous prenez les armes:
C'est aux rois à verser des pleurs.
Nous vous avons donné la vie,
Guerriers, elle n'est plus à vous;
Tous vos jours sont à la patrie:
Elle est votre mère avant nous.
Que le fer paternel arme la main des braves;
Songez à nous au champ de Mars;
Consacrez dans le sang des rois et des esclaves
Le fer béni par vos vieillards;
Et, rapportant sous la chaumière
Des blessures et des vertus,
Venez fermer notre paupière
Quand les tyrans ne seront plus.
De Barra, de Viala le sort nous fait envie;
Ils sont morts, mais ils ont vaincu.
Le lâche accablé d'ans n'a point connu la vie:
Qui meurt pour le peuple a vécu.
Vous êtes vaillants, nous le sommes:
Guidez-nous contre les tyrans;
Les républicains sont des hommes,
Les esclaves sont des enfants.
Partez, vaillants époux ; les combats sont vos fêtes;
Partez, modèles des guerriers;
Nous cueillerons des fleurs pour en ceindre vos têtes:
Nos mains tresserons vos lauriers.
Et, si le temple de mémoire
S'ouvrait à vos mânes vainqueurs,
Nos voix chanterons votre gloire,
Nos flancs porteront vos vengeurs.
Et nous, sœurs des héros, nous qui de l'hyménée
Ignorons les aimables nœuds;
Si, pour s'unir un jour à notre destinée,
Les citoyens forment des vœux,
Qu'ils reviennent dans nos murailles
Beaux de gloire et de liberté,
Et que leur sang, dans les batailles,
Ait coulé pour l'égalité.
Sur le fer devant Dieu, nous jurons à nos pères,
À nos épouses, à nos sœurs,
À nos représentants, à nos fils, à nos mères,
D'anéantir les oppresseurs:
En tous lieux, dans la nuit profonde,
Plongeant l'infâme royauté,
Les Français donneront au monde
Et la paix et la liberté.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePieśń zwycięstwa
Otwiera dla nas swoją bramę.
Wolność kieruje naszymi krokami.
Z Północy na Południe
Trąbka wojenna
Wybrzmiewa godzinę bitwy.
Drżyjcie wrogowie Francji,
Królowie pijani krwią i dumą!
Wolni ludzie nadchodzą;
Tyrani zejdą do swoich grobów.
Republika nas wzywa
Powiedz nam jak pokonać lub jak zginąć
Francuz musi żyć dla niej [Republiki]
Dla niej [Republiki] Francuz musi zginąć.
Nie bój się że nasze matczyne oczy będą płakać:
Od nas przepadnij, tchórzliwa rozpaczy!
Będziemy triumfować gdy weźmiesz broń:
To królowie powinni upuścić łzę.
My dałyśmy ci życie,
Wojownicy, nie jest już dłużej wasze;
Wszystkie wasze dni należą do Ojczyzny:
Ona jest waszą matką bardziej niż my.
Niech miecz ojców znajdzie się w rękach dzielnych,
Pamiętajcie nas na polu marsowym (na polu bitwy);
Chrzcijcie się w krwi królów i niewolników
W ten sposób wasz miecz będzie pobłogosławiony przez starszych;
I przynosząc z powrotem do domu
Obie rany i cnoty,
Powróćcie aby zamknąć nam oczy
Gdy tyranów już nie będzie.
Los Bary i Viali przepełnia nas zazdrością;
Oni zginęli, ale zwyciężyli.
Tchórze zmiażdżeni przez wagę lat nigdy tak naprawdę nie zaznali życia:
Ten który umarł za ludzi, żył.
Jesteście dzielni, my też:
Prowadźcie nas przeciwko tyranom;
Republikanie są mężczyznami,
Niewolnicy są dziećmi.
Opuszczający, dzielni mężowie! Bitwy są waszymi świętami;
Opuszczający, modelowi wojownicy;
Pozbieramy kwiaty, aby ukoronować wasze głowy:
Nasze dłonie uplotą wieńce laurowe.
A jeśli świątynia pamięci (śmierć)
Otworzy się na wasze zwycięskie Many (duchy),
Nasze głosy będą śpiewać waszą chwałę,
A nasze łona będą nosić waszych mścicieli.
My, jesteśmy siostrami bohaterów, które Hymen łączmy słodkimi więzami małżeństwa;
Nadal nieświadome
Czy kiedyś połączy się nasz los z waszym,
Obywatel powinien wyrazić życzenie,
Niech wrócą w nasze mury
Ozdobieni chwałą i wolnością,
I niech ich krew w walce,
Przelewa się za równość.
Na Żelazo, przed Bogiem, przysięgamy naszym ojcom,
Naszym żonom, naszym siostrom,
Naszym reprezentantom, naszym synom, naszym matkom,
Że unicestwimy ciemiężycieli:
Wszędzie, w głęboką noc,
Przez zatopienie niesławnej arystokracji,
Francuzi dadzą światu
Pokój i Wolność.
Otwiera dla nas swoją bramę.
Wolność kieruje naszymi krokami.
Z Północy na Południe
Trąbka wojenna
Wybrzmiewa godzinę bitwy.
Drżyjcie wrogowie Francji,
Królowie pijani krwią i dumą!
Wolni ludzie nadchodzą;
Tyrani zejdą do swoich grobów.
Republika nas wzywa
Powiedz nam jak pokonać lub jak zginąć
Francuz musi żyć dla niej [Republiki]
Dla niej [Republiki] Francuz musi zginąć.
Nie bój się że nasze matczyne oczy będą płakać:
Od nas przepadnij, tchórzliwa rozpaczy!
Będziemy triumfować gdy weźmiesz broń:
To królowie powinni upuścić łzę.
My dałyśmy ci życie,
Wojownicy, nie jest już dłużej wasze;
Wszystkie wasze dni należą do Ojczyzny:
Ona jest waszą matką bardziej niż my.
Niech miecz ojców znajdzie się w rękach dzielnych,
Pamiętajcie nas na polu marsowym (na polu bitwy);
Chrzcijcie się w krwi królów i niewolników
W ten sposób wasz miecz będzie pobłogosławiony przez starszych;
I przynosząc z powrotem do domu
Obie rany i cnoty,
Powróćcie aby zamknąć nam oczy
Gdy tyranów już nie będzie.
Los Bary i Viali przepełnia nas zazdrością;
Oni zginęli, ale zwyciężyli.
Tchórze zmiażdżeni przez wagę lat nigdy tak naprawdę nie zaznali życia:
Ten który umarł za ludzi, żył.
Jesteście dzielni, my też:
Prowadźcie nas przeciwko tyranom;
Republikanie są mężczyznami,
Niewolnicy są dziećmi.
Opuszczający, dzielni mężowie! Bitwy są waszymi świętami;
Opuszczający, modelowi wojownicy;
Pozbieramy kwiaty, aby ukoronować wasze głowy:
Nasze dłonie uplotą wieńce laurowe.
A jeśli świątynia pamięci (śmierć)
Otworzy się na wasze zwycięskie Many (duchy),
Nasze głosy będą śpiewać waszą chwałę,
A nasze łona będą nosić waszych mścicieli.
My, jesteśmy siostrami bohaterów, które Hymen łączmy słodkimi więzami małżeństwa;
Nadal nieświadome
Czy kiedyś połączy się nasz los z waszym,
Obywatel powinien wyrazić życzenie,
Niech wrócą w nasze mury
Ozdobieni chwałą i wolnością,
I niech ich krew w walce,
Przelewa się za równość.
Na Żelazo, przed Bogiem, przysięgamy naszym ojcom,
Naszym żonom, naszym siostrom,
Naszym reprezentantom, naszym synom, naszym matkom,
Że unicestwimy ciemiężycieli:
Wszędzie, w głęboką noc,
Przez zatopienie niesławnej arystokracji,
Francuzi dadzą światu
Pokój i Wolność.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Marie Joseph Chénier Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Étienne Nicolas Méhul |
| Rok wydania: |
1794 |
| Ciekawostki: |
W czasach I Cesarstwa pieśń była hymnem narodowym Francji. |
Komentarze (0):