Halina Mickiewiczówna - María la O

Miłość – dziwny gość, zjawia się, gdy chce
I gdy chce, tak samo osamotnia cię
Jak wiosenny deszcz, jak jesienna mgła
To przynosi szczęście, to smutek da

I ten dziwny gość lubi czasem też
Ludziom płatać figle jak wiosenny deszcz
Chłopiec dziewczę miał wymarzone w snach
Lecz tylko znał jej imię i śpiewał tak...

María la O – ktoś ty jest i gdzie?
María la O – ciągle szukam cię
Może kiedyś w śnie już widziałem cię
Lecz odnajdę cię może kiedy - kto wie?

María la O – ciągle jestem sam
María la O – gdzie cię szukać mam?
Czy kto z was słyszał choć raz
Dziwne imię to – María la O?

I tak szukał wciąż pani swoich snów
Chociaż się naśmiewał z niego ten i ów
Lecz nie zrażał się, gdy mówiono, że
Biedny chłopiec w głowie ma całkiem źle

Aż pewnego dnia, przemierzając świat
Gdy jesienią z drzewa liść ostatni spadł
Na rozstaju dróg otulonych mgłą
Głos usłyszał jej, to wzywała go...

María la O – ktoś ty jest i gdzie?
María la O – ciągle szukam cię
Może kiedyś w śnie już widziałam cię
Czy to prawda, że dawno tak szukasz mnie?

María la O – echo w dali gra
Wraz z jesienną mgłą znika para ta
Poszli w dal z piosenką tą
On i jego sen – María la O