Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Edge Of Sanity
Edge Of Sanity - Passage of Time
Passage of Time
Tekst dodał(a): Opethian999
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): immolated
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Opethian999
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
But for those who seek eternity
For those who yearn prosperity
From this single act of sanity
Will raise you far above humanity
Oh willing host who doth not know
The full desire of this prisoner
You walk where angels fear to go
Thou shalt soon embrace the reckoner
Thy halo of glory, hope's true gage
May prove to be an evil pilgrimage
Something had happened beyond her control
A moment of madness unfettered a soul
That would relish a freedom denied once before
By a desperate nation with it's back to the wall
Within a split second of reading this text
The spirit was free and had fled from its nest
It was eager to grow from this sudden reprieve
And thus in the woman a life was conceived
From the beginning the world was misled
As a baby was born in a monastery bed
The miracle happening here on this Earth
Was perceived as a glorious new Virgin Birth
From the moment in time that baby was born
The sun did now rise on a new Crimson dawn
And the creature just bided its time undiscovered
So safe in the cradling arms of the mother
But for those who seek eternity
For those who yearn prosperity
From this single act of sanity
Will raise you far above humanity
Secure from the world, the child remained hidden
A serpent disguised in the Garden of Eden
And all who looked down on this newly born babe
Were ignorant now of the path this would take
The people were blind to the subtle control
That was exercised daily upon every soul
With no room to question this delicate life
All fears would be drowned and all doubts would be stifled
But one single mind did stand out from the crowd
Though quiet at first - with hardly a sound
The Mother Superior harbored suspicion
Brought to her heart by three simple vision
The three visions, the Mother Superior bore
A bitter forewarning of what was in store
This infant so frail must not grow to be strong
The world was at risk if she waited too long
So veiled by the blackness of night she did creep
And enter where mother and child were both asleep
And onwards she moved to where the crib lay
She leant over the baby and started to pray
She prayed for forgiveness for what she would do
She prayed that the knife in her hand would aim true
But all of a sudden she was now paralyzed
The baby daughter had opened her eyes
And into those eyes, the woman gazed
The look in her face was both haunted and crazed
She was smothered and swamped in confusion and sadness
The first to be gripped by this foul crimson madness
This brutal psychosis could not be explained
No one single cause was suggested or blamed
But no one could think that a child was involved
And the mystery illness remained unresolved
So all seemed as normal for seven short years
A veil of deception dissolved any fears
But there was one lapse in the child's disguise
And that could be seen in the depths of her eyes
For those who yearn prosperity
From this single act of sanity
Will raise you far above humanity
Oh willing host who doth not know
The full desire of this prisoner
You walk where angels fear to go
Thou shalt soon embrace the reckoner
Thy halo of glory, hope's true gage
May prove to be an evil pilgrimage
Something had happened beyond her control
A moment of madness unfettered a soul
That would relish a freedom denied once before
By a desperate nation with it's back to the wall
Within a split second of reading this text
The spirit was free and had fled from its nest
It was eager to grow from this sudden reprieve
And thus in the woman a life was conceived
From the beginning the world was misled
As a baby was born in a monastery bed
The miracle happening here on this Earth
Was perceived as a glorious new Virgin Birth
From the moment in time that baby was born
The sun did now rise on a new Crimson dawn
And the creature just bided its time undiscovered
So safe in the cradling arms of the mother
But for those who seek eternity
For those who yearn prosperity
From this single act of sanity
Will raise you far above humanity
Secure from the world, the child remained hidden
A serpent disguised in the Garden of Eden
And all who looked down on this newly born babe
Were ignorant now of the path this would take
The people were blind to the subtle control
That was exercised daily upon every soul
With no room to question this delicate life
All fears would be drowned and all doubts would be stifled
But one single mind did stand out from the crowd
Though quiet at first - with hardly a sound
The Mother Superior harbored suspicion
Brought to her heart by three simple vision
The three visions, the Mother Superior bore
A bitter forewarning of what was in store
This infant so frail must not grow to be strong
The world was at risk if she waited too long
So veiled by the blackness of night she did creep
And enter where mother and child were both asleep
And onwards she moved to where the crib lay
She leant over the baby and started to pray
She prayed for forgiveness for what she would do
She prayed that the knife in her hand would aim true
But all of a sudden she was now paralyzed
The baby daughter had opened her eyes
And into those eyes, the woman gazed
The look in her face was both haunted and crazed
She was smothered and swamped in confusion and sadness
The first to be gripped by this foul crimson madness
This brutal psychosis could not be explained
No one single cause was suggested or blamed
But no one could think that a child was involved
And the mystery illness remained unresolved
So all seemed as normal for seven short years
A veil of deception dissolved any fears
But there was one lapse in the child's disguise
And that could be seen in the depths of her eyes
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieLecz dla tych co szukają wieczności
Dla tych co pragną dobrobytu
Tego jeden akt zdrowego rozsądku
Wyniesie cię daleko ponad ludzkość
Ach, ochoczy gospodarzu, który nie znasz
Pełni żądzy tego więźnia
Idziesz tam gdzie anioły boją się chadzać
Wkrótce przyjmiesz sędziego
Twa aureolę chwały, nadziei prawdziwą pewność
Może stać się szatańską wędrówką
Coś się stało poza jej kontrolą
Chwila obłędu uwolniła duszę
Która będzie rozkoszować się niegdyś zabraną wolnością
Przez zdesperowany naród przyparty do muru
W ciągu ułamku sekundy podczas czytania tych słów
Duch się uwolnił i wyleciał ze swego gniazda
Bardzo chciał rosnąć z tej niespodziewanej ulgi
I tak w kobiecie poczęło się życie
Od początku świat był w błędzie
Gdy dziecko urodziło się w klasztornym łóżku
Cud dziejący się tu na ziemi
Był widzialny jako chwalebne nowe dziewicze narodzenie
Od chwili gdy narodziło się dziecko
Słońce wzeszło w nowy szkarłatny świt
A stworzenie tylko czekało nieodkryte na swoją chwilę
Takie bezpieczne w tulących ramionach matki
Lecz dla tych co szukają wieczności
Dla tych co pragną dobrobytu
Tego jeden akt zdrowego rozsądku
Wyniesie cię daleko ponad ludzkość
Bezpieczne przed światem, dziecko było w ukryciu
Wąż w masce w Rajskim Ogrodzie
I wszyscy którzy patrzyli na to nowonarodzone dziecię
Nie wiedzieli o drodze jaką to obierze
Ludzie byli ślepi na delikatną kontrolę
Która codziennie była sprawowana nad każdą duszą
Z braku powodu by podważać to delikatne życie
Wszystkie obawy by znikły i wszelkie wątpliwości zdławione
Lecz jeden umysł wystąpił spośród tłumu
Choć cichy na początku – prawie bez słowa
Matka Najwyższa ukrywała podejrzenie
Wzniecone w jej sercu przez trzy proste wizje
[Wizje:]
Pierwszą była planeta zalana przez morze
Żadnego suchego lądu, ani gór czy drzew
Żadna skała nie wyróżniała się na bezkresnym horyzoncie
Ani kwiaty które oznaczałyby zmianę pór roku
Na polach czy lasach nie mieszkały zwierzęta
Wszelkie życie wymarło, jego los został przypieczętowany
Przez przekleństwo gwałtownej niepowstrzymanej powodzi
Ludzkość utonęła w oceanie krwi
Kolejne objawienie było wyraźne i okrutne
Przedstawiało dwóch rycerzy pochłoniętych pojedynkiem
Jeden trzymał miecz srebrny i czysty
A inny trzymał miecz czerwoni na wskroś
Walczyli gdy słońce było wysoko na niebie
Ich walka się nie skończyła aż jeden z nich zginął
Nie mieli miejsca na błąd
Bo przyszłość życia było zagrożonym trofeum
Lecz jeden z wojowników złamał zasady
I sprytnie i podstępnie oszukał drugiego
Gdy trzymał ręce w geście pokoju
Srebrny przeciwnik pozwolił mu się wycofać
Wtedy mąż z czerwonym mieczem zaatakował od tyłu
Pozostawił srebrnego wojownika pokonanego i ślepego
Wtedy nastąpiła rzeź której żaden człowiek nie mógł darować
Gdy krwawe ostrze cięło mięśnie i kości
Cały dzień rycerz atakował bez ustanku
Chociaż drugi leżał martwy od szalonej napaści
Aż do zmroku i wszystko co pozostało
To echa śmierci i świeża szkarłatna plama
I oto trzecia z tych nieustępliwych wizji
Obraz wojny i dzikich dywizji
Armia zbawców maszerujących jak jeden mąż
Świadomych że koniec już się rozpoczął
Przybyli na pole, szerokie i okazałe
Czekali ciszy, gotowi i zadumani
Trawa była usiana małymi szkarłatnymi płatkami kwiatów
Ich zapach był słodki z diabelskim smrodem
I posnęli powoli acz pewnie
Ich świadomość przepadła gdy załamali się w porażce
I wciąż leżeli pozbawieni siły woli
Sprowadzeni na kolana przez moc kwiatu
Te trzy wizje które miała Matka Najwyższa
Gorzkie ostrzeżenie o tym co było przygotowane
To niemowlę tak słabe, nie może urosnąć by stać się silnym
Świat był w zagrożeniu gdy czekała zbyt długo
Więc otulona ciemnością nocy skradała się
I weszła tam gdzie matka i dziecko razem spały
I ruszyła naprzód tam gdzie stało łóżeczko
Pochyliła się Nd dzieckiem i zaczęła się modlić
Modliła się o przebaczenie za to co uczyni
Modliła się aby nóż w jej dłoni trafił właściwie
Lecz nagle została sparaliżowana
Córeczka otworzyła swe oczy
I w oczy te zerknęła kobieta
Wyraz na jej twarzy był nawiedzony i obłąkany
Okryły ją niepewność i rozpacz
Ją pierwszą pochwyci ten okropny, szkarłatny obłęd
Tej brutalnej psychozy nie sposób wyjaśnić
Żadnej pojedynczej przyczyny nie zaproponowano ani nie obarczono
Lecz nikt nie pomyślał że dziecko jest zamieszane
I tajemnicza choroba pozostała niewyjaśniona
Więc wszystko wydawało się normalne przez siedem krótkich dni
Całun oszustwa zmył wszelkie obawy
Lecz był jeden błąd w przebraniu dziecka
I można go zobaczyć w głębi jej oczu
Dla tych co pragną dobrobytu
Tego jeden akt zdrowego rozsądku
Wyniesie cię daleko ponad ludzkość
Ach, ochoczy gospodarzu, który nie znasz
Pełni żądzy tego więźnia
Idziesz tam gdzie anioły boją się chadzać
Wkrótce przyjmiesz sędziego
Twa aureolę chwały, nadziei prawdziwą pewność
Może stać się szatańską wędrówką
Coś się stało poza jej kontrolą
Chwila obłędu uwolniła duszę
Która będzie rozkoszować się niegdyś zabraną wolnością
Przez zdesperowany naród przyparty do muru
W ciągu ułamku sekundy podczas czytania tych słów
Duch się uwolnił i wyleciał ze swego gniazda
Bardzo chciał rosnąć z tej niespodziewanej ulgi
I tak w kobiecie poczęło się życie
Od początku świat był w błędzie
Gdy dziecko urodziło się w klasztornym łóżku
Cud dziejący się tu na ziemi
Był widzialny jako chwalebne nowe dziewicze narodzenie
Od chwili gdy narodziło się dziecko
Słońce wzeszło w nowy szkarłatny świt
A stworzenie tylko czekało nieodkryte na swoją chwilę
Takie bezpieczne w tulących ramionach matki
Lecz dla tych co szukają wieczności
Dla tych co pragną dobrobytu
Tego jeden akt zdrowego rozsądku
Wyniesie cię daleko ponad ludzkość
Bezpieczne przed światem, dziecko było w ukryciu
Wąż w masce w Rajskim Ogrodzie
I wszyscy którzy patrzyli na to nowonarodzone dziecię
Nie wiedzieli o drodze jaką to obierze
Ludzie byli ślepi na delikatną kontrolę
Która codziennie była sprawowana nad każdą duszą
Z braku powodu by podważać to delikatne życie
Wszystkie obawy by znikły i wszelkie wątpliwości zdławione
Lecz jeden umysł wystąpił spośród tłumu
Choć cichy na początku – prawie bez słowa
Matka Najwyższa ukrywała podejrzenie
Wzniecone w jej sercu przez trzy proste wizje
[Wizje:]
Pierwszą była planeta zalana przez morze
Żadnego suchego lądu, ani gór czy drzew
Żadna skała nie wyróżniała się na bezkresnym horyzoncie
Ani kwiaty które oznaczałyby zmianę pór roku
Na polach czy lasach nie mieszkały zwierzęta
Wszelkie życie wymarło, jego los został przypieczętowany
Przez przekleństwo gwałtownej niepowstrzymanej powodzi
Ludzkość utonęła w oceanie krwi
Kolejne objawienie było wyraźne i okrutne
Przedstawiało dwóch rycerzy pochłoniętych pojedynkiem
Jeden trzymał miecz srebrny i czysty
A inny trzymał miecz czerwoni na wskroś
Walczyli gdy słońce było wysoko na niebie
Ich walka się nie skończyła aż jeden z nich zginął
Nie mieli miejsca na błąd
Bo przyszłość życia było zagrożonym trofeum
Lecz jeden z wojowników złamał zasady
I sprytnie i podstępnie oszukał drugiego
Gdy trzymał ręce w geście pokoju
Srebrny przeciwnik pozwolił mu się wycofać
Wtedy mąż z czerwonym mieczem zaatakował od tyłu
Pozostawił srebrnego wojownika pokonanego i ślepego
Wtedy nastąpiła rzeź której żaden człowiek nie mógł darować
Gdy krwawe ostrze cięło mięśnie i kości
Cały dzień rycerz atakował bez ustanku
Chociaż drugi leżał martwy od szalonej napaści
Aż do zmroku i wszystko co pozostało
To echa śmierci i świeża szkarłatna plama
I oto trzecia z tych nieustępliwych wizji
Obraz wojny i dzikich dywizji
Armia zbawców maszerujących jak jeden mąż
Świadomych że koniec już się rozpoczął
Przybyli na pole, szerokie i okazałe
Czekali ciszy, gotowi i zadumani
Trawa była usiana małymi szkarłatnymi płatkami kwiatów
Ich zapach był słodki z diabelskim smrodem
I posnęli powoli acz pewnie
Ich świadomość przepadła gdy załamali się w porażce
I wciąż leżeli pozbawieni siły woli
Sprowadzeni na kolana przez moc kwiatu
Te trzy wizje które miała Matka Najwyższa
Gorzkie ostrzeżenie o tym co było przygotowane
To niemowlę tak słabe, nie może urosnąć by stać się silnym
Świat był w zagrożeniu gdy czekała zbyt długo
Więc otulona ciemnością nocy skradała się
I weszła tam gdzie matka i dziecko razem spały
I ruszyła naprzód tam gdzie stało łóżeczko
Pochyliła się Nd dzieckiem i zaczęła się modlić
Modliła się o przebaczenie za to co uczyni
Modliła się aby nóż w jej dłoni trafił właściwie
Lecz nagle została sparaliżowana
Córeczka otworzyła swe oczy
I w oczy te zerknęła kobieta
Wyraz na jej twarzy był nawiedzony i obłąkany
Okryły ją niepewność i rozpacz
Ją pierwszą pochwyci ten okropny, szkarłatny obłęd
Tej brutalnej psychozy nie sposób wyjaśnić
Żadnej pojedynczej przyczyny nie zaproponowano ani nie obarczono
Lecz nikt nie pomyślał że dziecko jest zamieszane
I tajemnicza choroba pozostała niewyjaśniona
Więc wszystko wydawało się normalne przez siedem krótkich dni
Całun oszustwa zmył wszelkie obawy
Lecz był jeden błąd w przebraniu dziecka
I można go zobaczyć w głębi jej oczu
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Clive Nolan Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Dan Swanö |
| Rok wydania: |
2003 |
| Wykonanie oryginalne: |
Edge of Sanity |
| Płyty: |
Crimson II |
Komentarze (0):