Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Draconian
Draconian - Heavy Lies the Crown
Heavy Lies the Crown
Tekst dodał(a): anmar09
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Hitmanov
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): anmar09
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Clouds of defiance
Over mankind they gently weep
To this verge I collapse
While God stays sound asleep
Losing the balance
I'm losing the hold of it all
Make these trembling ghosts
Not chase me anymore!
Stars shine brighter
Yet heavy lies the crown
Distant still clutching
In the blackness of it all
And the candles burns out
As I touch your heart -
For treading the footsteps
Of many sorrows passed
And I yearn for the sun to set,
For the curtain to fall
This is all I am...
All I have
Fallen from luster
To nothingness and scorn
And fall dark veil
Softly through the morn
A haunted, starless sky,
Fragile and oh so deep
The dying softly wakes
And smiles in painless peace
Fallen from luster;
To nothingness and scorn,
And fall dark veil;
Softly through the morn
And the drumless beat,
It dissolves into the mire -
But you are sleeping,
And a vacuum to my fire
And I yearn for the sun to set,
For the curtain to fall
This is all I am...
All I have
Fallen from luster
To nothingness and scorn
And fall dark veil
Softly through the morn
A haunted, starless sky,
Fragile and oh so deep
The dying softly wakes
And smiles in painless peace
Over mankind they gently weep
To this verge I collapse
While God stays sound asleep
Losing the balance
I'm losing the hold of it all
Make these trembling ghosts
Not chase me anymore!
Stars shine brighter
Yet heavy lies the crown
Distant still clutching
In the blackness of it all
And the candles burns out
As I touch your heart -
For treading the footsteps
Of many sorrows passed
And I yearn for the sun to set,
For the curtain to fall
This is all I am...
All I have
Fallen from luster
To nothingness and scorn
And fall dark veil
Softly through the morn
A haunted, starless sky,
Fragile and oh so deep
The dying softly wakes
And smiles in painless peace
Fallen from luster;
To nothingness and scorn,
And fall dark veil;
Softly through the morn
And the drumless beat,
It dissolves into the mire -
But you are sleeping,
And a vacuum to my fire
And I yearn for the sun to set,
For the curtain to fall
This is all I am...
All I have
Fallen from luster
To nothingness and scorn
And fall dark veil
Softly through the morn
A haunted, starless sky,
Fragile and oh so deep
The dying softly wakes
And smiles in painless peace
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieChmury powstania
Ponad ludzkością, delikatnie łkają
Na tę krawędź upadam
Podczas gdy Bóg dalej głęboko śpi
Tracąc równowagę
Tracę nad wszystkim panowanie
Sprawcie by te dygoczące zjawy
Nie ścigały mnie więcej już.
Gwiazdy świecą jaśniej
A jednak ciężko leży korona.
Odległa, wciąż się zaciska
We wszechogarniającej czerni.
I wypalają się wszystkie świece
Kiedy sięgam po twoje serce -
Za przecieranie śladów
Wielu minionych trosk.
I łaknę słońca zachodu
Opuszczenia kurtyny
To wszystko czym jestem,
Co mam...
Upadłszy z przepychu
W pustkę i wstręt.
Więc opadnij ponura zasłono
Łagodnie ponad porankiem.
Udręczone, bezgwiezdne niebo.
Kruche i och jak niezgłębione.
Umierający cicho się budzi
I uśmiecha w bezbolesnym spokoju.
Upadłszy z przepychu
W pustkę i wstręt.
Więc opadnij ponura zasłono
Łagodnie ponad porankiem.
A bezdźwięczne uderzenie (serca?)
Rozpływa się na błocie.
Ale ty śpisz
Jesteś próżnią chłonącą mój ogień.
I łaknę słońca zachodu
Opuszczenia kurtyny
To wszystko czym jestem,
Co mam...
Upadłszy z przepychu
W pustkę i wstręt.
Więc opadnij ponura zasłono
Łagodnie ponad porankiem.
Udręczone, bezgwiezdne niebo.
Kruche i och jak niezgłębione.
Umierający cicho się budzi
I uśmiecha w bezbolesnym spokoju.
Ponad ludzkością, delikatnie łkają
Na tę krawędź upadam
Podczas gdy Bóg dalej głęboko śpi
Tracąc równowagę
Tracę nad wszystkim panowanie
Sprawcie by te dygoczące zjawy
Nie ścigały mnie więcej już.
Gwiazdy świecą jaśniej
A jednak ciężko leży korona.
Odległa, wciąż się zaciska
We wszechogarniającej czerni.
I wypalają się wszystkie świece
Kiedy sięgam po twoje serce -
Za przecieranie śladów
Wielu minionych trosk.
I łaknę słońca zachodu
Opuszczenia kurtyny
To wszystko czym jestem,
Co mam...
Upadłszy z przepychu
W pustkę i wstręt.
Więc opadnij ponura zasłono
Łagodnie ponad porankiem.
Udręczone, bezgwiezdne niebo.
Kruche i och jak niezgłębione.
Umierający cicho się budzi
I uśmiecha w bezbolesnym spokoju.
Upadłszy z przepychu
W pustkę i wstręt.
Więc opadnij ponura zasłono
Łagodnie ponad porankiem.
A bezdźwięczne uderzenie (serca?)
Rozpływa się na błocie.
Ale ty śpisz
Jesteś próżnią chłonącą mój ogień.
I łaknę słońca zachodu
Opuszczenia kurtyny
To wszystko czym jestem,
Co mam...
Upadłszy z przepychu
W pustkę i wstręt.
Więc opadnij ponura zasłono
Łagodnie ponad porankiem.
Udręczone, bezgwiezdne niebo.
Kruche i och jak niezgłębione.
Umierający cicho się budzi
I uśmiecha w bezbolesnym spokoju.
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2015 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Draconian |
| Płyty: |
Sovran |
Komentarze (2):
Pokaż powiązany komentarz ↓