Czesław Niemens - Niech zegary staną

Deszcz po szybach dzwoni, w liściach szumi wiatr.
Tu, usta przy ustach i świec złoty blask.
Ogień szczapy trawi, w nosie kręci dym,
A tam zawierucha z liści strąca łzy.
Grzeję się aż miło w cieple oczu twych.
Może to już miłość, która z tremy drży.
Obejmę cię czule, pocałuję w nos,
Do piersi przytulę twoją ciepłą dłoń.

Ref: Zatrzymajmy czas, niech zegary staną.
By miłości kwiat rozkwitł na dobranoc.
Zakochajmy się od stóp aż do głowy.
Niech miłości miód życie nam osłodzi.

Będziemy do rana bawić się i pić.
Będziemy kochana ucztować po świt.
Szampan na kolację w złotym blasku świec,
Rano na dzień dobry bardzo czuły seks.
Liryczna muzyczka słodko w uszach brzmi.
Choć za oknem świata, nie wiemy co wstyd.
Wiatr w rynnach zawodzi. Czy zazdrości nam?
Gdy się wypogodzi, zaśpiewamy tak: