Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Bronswick - Insomnie
Insomnie
Tekst dodał(a): magtekst1
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): magtekst1
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): magtekst1
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
La fébrilité du grand jour
qui se dissipe trop lentement
Et mon esprit et puis ses tours
qui me retiennent bien trop souvent
Je laisse aller mes souvenirs
assise toute seule, je fixe le noir
La peur du vide qui m’aspire
vers une possible échappatoire
Les heures les minutes et mes repères
ont fusionnés jusqu’à l’effroi
la peur s’insinue dans mes revers
au crépuscule il n’y a que moi
Et je touche du doigt la fin
du moins j’y crois et même encore
cette douce angoisse du lendemain
que je cultive malgré mes tors
ce temps bleu qui revient en vain
cette énergie du désespoir
et la clarté lui tend la main
tout redevient, je ne sais que croire
Les heures les minutes et mes repères
ont fusionnés jusqu’à l’effroi
la peur s’insinue dans mes revers
au crépuscule il n’y a que moi
qui se dissipe trop lentement
Et mon esprit et puis ses tours
qui me retiennent bien trop souvent
Je laisse aller mes souvenirs
assise toute seule, je fixe le noir
La peur du vide qui m’aspire
vers une possible échappatoire
Les heures les minutes et mes repères
ont fusionnés jusqu’à l’effroi
la peur s’insinue dans mes revers
au crépuscule il n’y a que moi
Et je touche du doigt la fin
du moins j’y crois et même encore
cette douce angoisse du lendemain
que je cultive malgré mes tors
ce temps bleu qui revient en vain
cette énergie du désespoir
et la clarté lui tend la main
tout redevient, je ne sais que croire
Les heures les minutes et mes repères
ont fusionnés jusqu’à l’effroi
la peur s’insinue dans mes revers
au crépuscule il n’y a que moi
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieEmocje wielkiego dnia
rozpraszają się zbyt wolno
I mój umysł, a potem jego sztuczki
które trzymają mnie zdecydowanie za często
Puściłem swoje wspomnienia
siedząc sam, naprawiam czerń
Strach przed próżnią, która mnie wysysa
w kierunku możliwej luki
Godziny, minuty i moje znaczniki
połączony z przerażeniem
strach wkrada się w moje niepowodzenia
o zmierzchu jestem tylko ja
I dotykam końca
przynajmniej w to wierzę, a nawet
ta słodka udręka jutra
które uprawiam pomimo moich wstrząsów
ten niebieski czas, który powraca na próżno
ta energia rozpaczy
i jasność sięga do niego
wszystko staje się znowu, nie wiem w co wierzyć
Godziny, minuty i moje znaczniki
połączony z przerażeniem
strach wkrada się w moje niepowodzenia
o zmierzchu jestem tylko ja
rozpraszają się zbyt wolno
I mój umysł, a potem jego sztuczki
które trzymają mnie zdecydowanie za często
Puściłem swoje wspomnienia
siedząc sam, naprawiam czerń
Strach przed próżnią, która mnie wysysa
w kierunku możliwej luki
Godziny, minuty i moje znaczniki
połączony z przerażeniem
strach wkrada się w moje niepowodzenia
o zmierzchu jestem tylko ja
I dotykam końca
przynajmniej w to wierzę, a nawet
ta słodka udręka jutra
które uprawiam pomimo moich wstrząsów
ten niebieski czas, który powraca na próżno
ta energia rozpaczy
i jasność sięga do niego
wszystko staje się znowu, nie wiem w co wierzyć
Godziny, minuty i moje znaczniki
połączony z przerażeniem
strach wkrada się w moje niepowodzenia
o zmierzchu jestem tylko ja
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Coutu Catherine / Pouyet Bertrand Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Coutu Catherine / Pouyet Bertrand |
| Rok wydania: |
2016 |
| Płyty: |
Chassé croiséss |
Komentarze (0):