Ariel Mançanares - Torn (Natalie Imbruglia cover)

Myślałam, że spotkałam faceta, który odmieni moje życie
Był taki ciepły, przyszedł tu pełen spokoju
Pokazał mi, przez co ten płacz,
Ale, nie mogłeś być tym facetem, którego uwielbiałam,
Zdaje się, że nawet nie wiesz, nie dbasz, po co masz serce,
Ale on już zniknął z mojego życia,
Nic już nie zostało z jego kłamstw,
Wyczerpały się też moje słowa
Właśnie o to chodzi. Nic nie jest dobrze, i jestem rozdarta...

W nic już nie wierzę,
Tak właśnie się czuję,
Zimno mi i wstydzę się,
Leżąc nago na podłodze,
Iluzja nigdy nie zmieniła się
W coś realnego,
Obudziłam się i teraz widzę nasz idealny świat jest rozdarty.
Spóźniasz się nieco, a ja już jestem rozdarta,

Przypuszczam, że jasnowidz miał rację,
Powinnam była dostrzec jak naprawdę było, a nie tylko jakieś zaślepienie.
Które wpełzło mi pod skórę i teraz...
Mam to gdzieś, zabrakło szczęścia, już prawie nie tęsknię
Jest tylko wciąż tak wiele rzeczy,
Których nie mogę dotknąć, jestem rozdarta.

W nic już nie wierzę,
Tak właśnie się czuję,
Zimno mi i wstydzę się,
Leżąc nago na podłodze,
Iluzja nigdy nie zmieniła się
W coś realnego,
Szeroko otwieram oczy i widzę że idealny świat jest rozdarty
Spóźniasz się nieco, a ja już jestem rozdarta,

Rozdarta,

Nic już nie zostało z jego kłamstw,
Nie mam już natchnienia,
Właśnie o to chodzi. Nic nie jest dobrze, jestem rozdarta

W nic już nie wierzę,
Tak właśnie się czuję,
Jest mi zimno i wstydzę się,
Leżąc nago na podłodze,
Iluzja nigdy nie zmieniła się
W coś realnego,
Obudziłam się i teraz widzę nasz rozdarty, idealny świat,
W nic już nie wierzę,
Tak właśnie się czuję,
Zimno mi i wstydzę się
Związana i załamana na podłodze,
Spóźniasz się nieco, a ja jestem już rozdarta,

Rozdarta