Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Agalloch
Popularne teksty
Agalloch - Hallways Of Enchanted Ebony
Hallways Of Enchanted Ebony
Tekst dodał(a): daffy01
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): WtfYouThink
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): PlosiaK
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Kiss me coldly and drain this life from my lips
Let the cold blood flow on it's own...
Kiss me coldly and fall away from the soul
Long forgotten...
From which of this oak shall I hang myself?
These ebon halls are always dark...
From which frostbitten bough shall I die?
As dark as the winter, as black as her ghastly veil
As cold as her whisper and chilling gown
No corridors of life and beauty
These enchanted halls are stained with the blood of night
Ebon halls gleam as ghosts of a fire dance wickedly across a pantheon of marble
These weary eyes shall open no more, frozen tightly by the cold embrace of death
A charnel house of memories torn and burning melancholy shall embrace me now
Hear this call...
Beyond endless halls and far across the vast forest, just across the iron gates
Whispers...
As dark as the winter, as black as her grim mask of death
As cold as her sorrow, her ivory tears
No corridors of life and beauty
No bloodred sky, no colors left in this world
It was the light's end
[Music by Haughm (12/97 - 2/98)]
Let the cold blood flow on it's own...
Kiss me coldly and fall away from the soul
Long forgotten...
From which of this oak shall I hang myself?
These ebon halls are always dark...
From which frostbitten bough shall I die?
As dark as the winter, as black as her ghastly veil
As cold as her whisper and chilling gown
No corridors of life and beauty
These enchanted halls are stained with the blood of night
Ebon halls gleam as ghosts of a fire dance wickedly across a pantheon of marble
These weary eyes shall open no more, frozen tightly by the cold embrace of death
A charnel house of memories torn and burning melancholy shall embrace me now
Hear this call...
Beyond endless halls and far across the vast forest, just across the iron gates
Whispers...
As dark as the winter, as black as her grim mask of death
As cold as her sorrow, her ivory tears
No corridors of life and beauty
No bloodred sky, no colors left in this world
It was the light's end
[Music by Haughm (12/97 - 2/98)]
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenie"Korytarze z zaklętego hebanu"
Pocałuj mnie chłodno i wysącz życie z moich ust
Niech zimna krew spłynie sama
Pocałuj mnie chłodno i odejdź z duszy
Długie zapomnienie...
Na którym z tych dębów powinienem się powiesić?
Te hebanowe korytarze zawsze są mroczne...
Na którym odmrożonym konarze powinienem umrzeć?
Mroczny, jak zima, czarny, jak jej upiorny welon
Zimny jak jej szept i mrożąca suknia
Bez ścieżek życia, ani piękna
Te zaklęte korytarze są zabarwione krwią nocy
Hebanowe korytarze lśnią jak duchy ognia tańczące nikczemnie pośród marmurowych Panteonów
Te zmęczone oczy nie powinny się więcej otwierać, zmrożone szczelnie zimnym uściskiem śmierci
Krypta rozdartych wspomnień i paląca melancholia ogarniają mnie
Słyszeć ten dźwięk...
Poza nieskończonymi korytarzami wzdłuż rozległego boru, zza żelaznych wrót
Szept...
Mroczny, jak zima, czarny, jak jej ponura maska śmierci
Zimny jak jej smutek, jej łzy koloru kości słoniowej
Bez ścieżek życia, ani piękna
Bez krwistoczerwonego sklepienia nieba, bez barw tego świata
Tak zgasła światłość
Pocałuj mnie chłodno i wysącz życie z moich ust
Niech zimna krew spłynie sama
Pocałuj mnie chłodno i odejdź z duszy
Długie zapomnienie...
Na którym z tych dębów powinienem się powiesić?
Te hebanowe korytarze zawsze są mroczne...
Na którym odmrożonym konarze powinienem umrzeć?
Mroczny, jak zima, czarny, jak jej upiorny welon
Zimny jak jej szept i mrożąca suknia
Bez ścieżek życia, ani piękna
Te zaklęte korytarze są zabarwione krwią nocy
Hebanowe korytarze lśnią jak duchy ognia tańczące nikczemnie pośród marmurowych Panteonów
Te zmęczone oczy nie powinny się więcej otwierać, zmrożone szczelnie zimnym uściskiem śmierci
Krypta rozdartych wspomnień i paląca melancholia ogarniają mnie
Słyszeć ten dźwięk...
Poza nieskończonymi korytarzami wzdłuż rozległego boru, zza żelaznych wrót
Szept...
Mroczny, jak zima, czarny, jak jej ponura maska śmierci
Zimny jak jej smutek, jej łzy koloru kości słoniowej
Bez ścieżek życia, ani piękna
Bez krwistoczerwonego sklepienia nieba, bez barw tego świata
Tak zgasła światłość
Historia edycji tłumaczenia
| Płyty: |
Pale Folklore (CD, 1999) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):