Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
The Pogues
Popularne teksty
20. Kordian - Anusia
The Pogues - Irish Rover
Irish Rover
Tekst dodał(a): pysia026
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Turin
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
On the Fourth of July, 1806
We set sail from the sweet cove of Cork
We were sailing away with a cargo of bricks
For the Grand City Hall in New York
'Twas a wonderful craft
She was rigged fore and aft
And oh, how the wild wind drove her
She stood several blasts
She had twenty seven masts
And they called her The Irish Rover
We had one million bags of the best Sligo rags
We had two million barrels of stone
We had three million sides of old blind horses hides
We had four million barrels of bones
We had five million hogs
And six million dogs
Seven million barrels of porter
We had eight million bails of old nanny-goats' tails
In the hold of the Irish Rover
There was awl Mickey Coote
Who played hard on his flute
When the ladies lined up for a set
He was tootin' with skill
For each sparkling quadrille
Though the dancers were fluther'd and bet
With his smart witty talk
He was cock of the walk
And he rolled the dames under and over
They all knew at a glance
When he took up his stance
That he sailed in The Irish Rover
There was Barney McGee
From the banks of the Lee
There was Hogan from County Tyrone
There was Johnny McGurk
Who was scared stiff of work
And a man from Westmeath called Malone
There was Slugger O'Toole
Who was drunk as a rule
And Fighting Bill Treacy from Dover
And your man, Mick MacCann
From the banks of the Bann
Was the skipper of the Irish Rover
For a sailor it's always a bother in life
It's so lonesome by night and by day
'Til he launch for the shore and this charming young whore
Who will melt all his troubles away
All the noise and the rout
Swollen poitín and stout
For him soon the torment's over
Of the love of a maid he's never afraid
And old sot from the Irish Rover
We had sailed seven years
When the measles broke out
And the ship lost its way in the fog
And that whale of a crew
Was reduced down to two
Just myself and the Captain's old dog
Then the ship struck a rock
Oh Lord! what a shock
The bulkhead was turned right over
Turned nine times around
And the poor old dog was drowned
And the last of The Irish Rover
We set sail from the sweet cove of Cork
We were sailing away with a cargo of bricks
For the Grand City Hall in New York
'Twas a wonderful craft
She was rigged fore and aft
And oh, how the wild wind drove her
She stood several blasts
She had twenty seven masts
And they called her The Irish Rover
We had one million bags of the best Sligo rags
We had two million barrels of stone
We had three million sides of old blind horses hides
We had four million barrels of bones
We had five million hogs
And six million dogs
Seven million barrels of porter
We had eight million bails of old nanny-goats' tails
In the hold of the Irish Rover
There was awl Mickey Coote
Who played hard on his flute
When the ladies lined up for a set
He was tootin' with skill
For each sparkling quadrille
Though the dancers were fluther'd and bet
With his smart witty talk
He was cock of the walk
And he rolled the dames under and over
They all knew at a glance
When he took up his stance
That he sailed in The Irish Rover
There was Barney McGee
From the banks of the Lee
There was Hogan from County Tyrone
There was Johnny McGurk
Who was scared stiff of work
And a man from Westmeath called Malone
There was Slugger O'Toole
Who was drunk as a rule
And Fighting Bill Treacy from Dover
And your man, Mick MacCann
From the banks of the Bann
Was the skipper of the Irish Rover
For a sailor it's always a bother in life
It's so lonesome by night and by day
'Til he launch for the shore and this charming young whore
Who will melt all his troubles away
All the noise and the rout
Swollen poitín and stout
For him soon the torment's over
Of the love of a maid he's never afraid
And old sot from the Irish Rover
We had sailed seven years
When the measles broke out
And the ship lost its way in the fog
And that whale of a crew
Was reduced down to two
Just myself and the Captain's old dog
Then the ship struck a rock
Oh Lord! what a shock
The bulkhead was turned right over
Turned nine times around
And the poor old dog was drowned
And the last of The Irish Rover
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenieW Czwartek Lipca, 1806 roku,
Podrzynki opuściliśmy przyjemną zatokę Korka,
Płynęliśmy z ładunkiem cegieł
Do Wielkiego Ratusza w Nowym Jorku.
To był wspaniały statek,
Została wykończona na dziobie i rufie,
I o, jak dziki wiatr ją pędził,
Wytrzymała kilka sztormów,
Miała dwadzieścia siedem maszt,
I nazywali ją Irlandzkim Rowerem.
Mieliśmy milion worków najlepszych plaż Sligo,
Mieliśmy dwa miliony beczek kamienia,
Mieliśmy trzy miliony stron starych skór ślepych koni,
Mieliśmy cztery miliony beczek kości,
Mieliśmy pięć milionów świń,
I sześć milionów psów,
Siedem milionów beczek porteru,
Mieliśmy osiem milionów belek starych ogonów kóz,
W ładowni Irlandzkiego Roweru.
Tam był Miki Coote,
Który grał na flecie z wirtuozerią,
Kiedy panie ustawiały się w rzędzie na taniec,
On grał wirtuozersko dla każdego radosnego mostka,
Chociaż tancerze byli rozdawani i przeklęci.
Ze swoim inteligentnym dowcipem,
Był królem parkietu,
I przechytrzał damy jeden po drugim,
Wszyscy wiedzieli od razu,
Gdy zajął swoje miejsce,
Że płynie na Irlandzkim Rowerze.
Tam był Barney McGee,
Z brzegów rzeki Lee,
Tam był Hogan z hrabstwa Tyrone,
Był Johnny McGurk,
Który strasznie się bał pracy,
I człowiek z Westmeath o nazwisku Malone.
Tam był Slugger O'Toole,
Który był pijany jak reguła,
I Bill Treacy, który nie omieszkał walki, z Dover,
A twój człowiek, Mick MacCann,
Z brzegów rzeki Bann,
Był kapitanem Irlandzkiego Roweru.
Dla marynarza zawsze to udręka w życiu,
Jest tak osamotniony w nocy i w dzień,
Dopóki nie zapłynie do brzegu i tej uroczej młodej tzw.
Która rozproszy wszystkie jego kłopoty.
Wszystki hałas i wrzawa,
Napompowany poitin i mocne piwo,
Dla niego wkrótce wszystkie męki minęły,
Lek na miłość dziewczyny nigdy go nie straszył,
A stary pijak z Irlandzkiego Roweru.
Plynęliśmy przez siedem lat,
Kiedy wybuchła ospa,
A statek zgubił się w mgle,
A załoga, która była idealną gromadką,
Skurczyła się tylko do dwóch.
Tylko ja i stary pies kapitana.
Wtedy statek uderzył w skałę,
Och, Boże! co za wstrząs,
Przedział dziobowy został przewrócony do góry nogami,
Obrócił się dziewięć razy wokół,
A biedny stary pies utonął,
I stał się ostatnim z Irlandzkiego Roweru.
Podrzynki opuściliśmy przyjemną zatokę Korka,
Płynęliśmy z ładunkiem cegieł
Do Wielkiego Ratusza w Nowym Jorku.
To był wspaniały statek,
Została wykończona na dziobie i rufie,
I o, jak dziki wiatr ją pędził,
Wytrzymała kilka sztormów,
Miała dwadzieścia siedem maszt,
I nazywali ją Irlandzkim Rowerem.
Mieliśmy milion worków najlepszych plaż Sligo,
Mieliśmy dwa miliony beczek kamienia,
Mieliśmy trzy miliony stron starych skór ślepych koni,
Mieliśmy cztery miliony beczek kości,
Mieliśmy pięć milionów świń,
I sześć milionów psów,
Siedem milionów beczek porteru,
Mieliśmy osiem milionów belek starych ogonów kóz,
W ładowni Irlandzkiego Roweru.
Tam był Miki Coote,
Który grał na flecie z wirtuozerią,
Kiedy panie ustawiały się w rzędzie na taniec,
On grał wirtuozersko dla każdego radosnego mostka,
Chociaż tancerze byli rozdawani i przeklęci.
Ze swoim inteligentnym dowcipem,
Był królem parkietu,
I przechytrzał damy jeden po drugim,
Wszyscy wiedzieli od razu,
Gdy zajął swoje miejsce,
Że płynie na Irlandzkim Rowerze.
Tam był Barney McGee,
Z brzegów rzeki Lee,
Tam był Hogan z hrabstwa Tyrone,
Był Johnny McGurk,
Który strasznie się bał pracy,
I człowiek z Westmeath o nazwisku Malone.
Tam był Slugger O'Toole,
Który był pijany jak reguła,
I Bill Treacy, który nie omieszkał walki, z Dover,
A twój człowiek, Mick MacCann,
Z brzegów rzeki Bann,
Był kapitanem Irlandzkiego Roweru.
Dla marynarza zawsze to udręka w życiu,
Jest tak osamotniony w nocy i w dzień,
Dopóki nie zapłynie do brzegu i tej uroczej młodej tzw.
Która rozproszy wszystkie jego kłopoty.
Wszystki hałas i wrzawa,
Napompowany poitin i mocne piwo,
Dla niego wkrótce wszystkie męki minęły,
Lek na miłość dziewczyny nigdy go nie straszył,
A stary pijak z Irlandzkiego Roweru.
Plynęliśmy przez siedem lat,
Kiedy wybuchła ospa,
A statek zgubił się w mgle,
A załoga, która była idealną gromadką,
Skurczyła się tylko do dwóch.
Tylko ja i stary pies kapitana.
Wtedy statek uderzył w skałę,
Och, Boże! co za wstrząs,
Przedział dziobowy został przewrócony do góry nogami,
Obrócił się dziewięć razy wokół,
A biedny stary pies utonął,
I stał się ostatnim z Irlandzkiego Roweru.
Przetłumaczone przez sztuczną inteligencję
Popraw to tłumaczenie
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):