The Plastic People of the Universe - Prší prší

Mży, mży, mży,
Więcej niż powinno,
Diabeł mi siedzi na duszy,
Mgła za oknem się rozsiadła,
Na całe miasto ciemność spadła,
To chyba koniec albo chandra mnie dopadła,
Słońce martwe stoi,
Od duchów się roi,
Każdy wciąż się boi,
Po niebie chodzi groźny stwór,
To jest trąd albo pomór?
Wilki schodzą z gór,
Elektryczność przestała świecić,
Gaz płomienia od zapałki nie chce chwycić,
Wrony rozkrzyczały się swym śmiechem