Ryjek - Przepraszam

1.
Wiesz czasem popełniam błędy,
Nie jestem najlepszy, okłamałem cię niestety,
Nie ważne ile kłótni było między nami,
Cały czas twardo stąpałem zalany łzami,
Mówię często kocham i tak to jest prawda,
Moje serce przy twoim się kłania,
Uczucie jak kosmos, ta siła nie wyobrażalna,
Nie chce byś mnie miała za zwykłego chama,
Wiem, czasem odpierdala mi na maksa palma,
Mówisz, że jestem smarkaczem,
A kim mam być przecież mam lat szesnaście ?
Jesteś dla mnie wyjątkowa mówię poważnie,
Nie kłamie, choć czasami mi się zdarzy,
Nie dlatego że chce, po prostu nie chce cię stracić,
Kochanie, pisze dla ciebie te wersy,
Bo przepraszać tak nie umiem jak pisać teksty..




Ref. X2 (x6) .
Przepraszam wiem , nie jestem najlepszy,
Mogłem być od początku dla ciebie szczery,
Chciałem żeby było tak jak wcześniej,
A teraz jak jest , już sam nie wiem…



2.
Skarbie moje daj mi proszę szanse,
Przebacz jeszcze raz i tym razem,
Może i nie jestem Ciebie wart,
Może i w tej grze zabrakło mi kart,
Pośród tylu chłopaków wybrałaś mnie,
Postaram się zmienić nie zawiodę cię,
Bądź dla mnie moją wielką Boginią,
Która wybacza, na dobrą drogę nawraca,
Dzięki tobie poznałem co to jest szczęście,
Bez ciebie nie ma go i nie wiem czy będzie,
Jesteś dla mnie skarbem najważniejszym,
Tak słodkim, pięknym, uśmiechniętym,
Wywołujesz u mnie dziwnie miłe uczucie,
Które jak jesteś przy mnie nie przeminie,
Proszę już się na mnie nie gniewaj,
zrobię wszystko, zmienię piekło na raj,



3.
Narobiłem bałaganu, Postaram się to zmienić,
Tylko proszę Cię kochanie, Daj se szanse to docenić,
Chodź, podejdź chcę cię bardzo mocno przytulić,
Tak jak na przystanku pięknym wieczorem,
Poczułem euforie, jesteś moim narkotykiem,
Dzięki tobie wpadłem w nałóg nazwany miłością,
Potrzebuje ciebie, to taki mój cykl, (cyk, cyk)
Kolejna sekunda tu mi bez ciebie przemija,
A ja dalej pisze o tym byś mi wybaczyła,
Żeby ta cała sprawa się jakoś zakończyła,
Bez ciebie pusto, smutno tu jest i źle,
Bez ciebie ja tonę, miłość robi za wodę,
Wystarczył jeden mój gest i jedno słowo za dużo,
Żebym stracił to co budowało się tak długo,
Może już pora skarbie żebyś mi wybaczyła,
I to jak się o ciebie staram zauważyła.