Primore Cru - Mieliśmy..

Nie muszę mówić Ci skąd jestem
Jak się czuję by dać Ci serce, dać Ci coś więcej
Bo więcej znaczą słowa niż zwiędły kwiat w ręce
Nawet jak traktujesz(?) podłość za jeden uśmiech
Pędze na ślepo gdzie tylko koła łapią beton,
że mimo wszystko i tak opłaca mi się to
Jest sam, najlepsze momenty mam na kliszach
I wracam do domu w czterech ścianach głucha cisza
Znów znikam gdzieś, póki mi świta
Nie czytam esemesów od Ciebie
Znów mamy tonąć w kitach
I tak co noc nie mogę normalnie zasypiać
Dzisiaj chcę tylko sam swobodnie oddychać
Mieliśmy w sumie przetrwać to razem,
a skończyliśmy gdzieś grubo przed czasem
Ja znów gdzieś przy barze
Ty znów grzebiesz coś z marzeń
Nie ważne, to już nie ważne

Mam twardą dupe bo podobno tylko głupi ma szczęście
Odkąd odstawiłaś mnie, serce to tylko mięsień
Wczoraj za paru z nich dałbyś sobie ręce uciąć
Dziś jak bardzo byś się starał nie ufać ludziom
Niby te same miejsca, pory roku, to nie to samo
Już nie mówisz co u Ciebie
Teraz diabeł mówi mi "dobranoc"
Pamiętam Twój gust i za co się złościłaś
Teraz każdą inną pamiętam po pieczątce na żyłach
Zostawiałaś mnie jak kundla, wstyd mi
Wlewam w czyjeś // żyje świat jakieś panie grubymi nićmi
Chcieliśmy samotności to idźmy (idźmy)
Byle drogą korzystania z życia jak nieliczni
Chociaż zabiliśmy sens to nie zapomnisz mnie
Nie zapomnisz jak co pięć sekund łapać tlen w płuca
Stale zachłyśnięci wodą w ustach
Mam zawód bez zawodu i sentyment, którego nie odrzucam