Marian Kociniak - Dokąd idziemy, po co dążymy

Dokąd idziemy, po co dążymy?
Czego pragniemy, o czym marzymy?
Ktoś z boku może zamyśli się
I powie: „Nie wiem” – ale ja wiem.

Tworzymy sobie świat
Prywatny, niepowtarzalny,
Na miarę naszych lat
I naszych marzeń realnych.

Nad przyzwyczajeń murem,
Bez zielska, ropuch i szarańcz,
Widzę już sztuczną naturę
W dość naturalnych rozmiarach.

Las w nylonowej mgle,
Pełen komfort i luksus,
Wszystko z papier-maché,
Elany, folii i sztruksu.

Styropianowe zwierzątka
I betonowa ruń,
Plastikowa biedronka,
A ludzie z gliny i lnu.

Dokąd idziemy, skąd przybywamy?
Co przyniesiemy, ile wytrwamy?
Na usta nieraz ciśnie się krzyk –
To podświadomość ostrzega byt.

Dokąd idziemy, skąd przybywamy? (x3)