Marian Kociniak - Tango z wodą w ustach

Cały drżę, wiem, co chcę
Już przygasły światła
Zaczną grać, muszę wstać
Sprawa nie jest łatwa

Żeby tak jeszcze frak
Nie był taki wielki
Naraz tusz grają już
Ręka do butelki

Tango z wodą w ustach
Jak to przyjemnie, kiedy jama nie jest pusta
Gdy chłodna woda po dziąsłach ciecze
Ogniste tango wcale mocno tak nie piecze

Tango z wodą w ustach
Ta woda się odbija we mnie, a ja w lustrach
Więc w koło śmiech: Ech, żebyś zdechł!
I wszyscy w ryk
Tak jeszcze tanga nie tańczył nikt

Przerwa w grze, dalej drżę
Taką mam naturę
Lubię to tańczyć, bo
Zgrabną mam figurę

Słychać flet, a więc wnet
Na środek wystrzelę
Jeszcze ra[z] zrobię pa[s]
Prosto głową w belę

Tango z wodą w ustach
Jak to przyjemnie, kiedy jama nie jest pusta
Gdy chłodna woda po dziąsłach ciecze
Ogniste tango wcale mocno tak nie piecze

Tango z wodą w ustach
Ta woda się odbija we mnie, a ja w lustrach
Więc w koło śmiech: Ech, żebyś zdechł
I wszyscy w ryk
Tak jeszcze tanga nie tańczył nikt

Ciężko mi, nie mam krwi
Odpłynęła z głowy
To był rzut, but kaput
Nie ma innej mowy

Grają znów, a mnie dwóch
Wyciąga do szatni
Biorę łyk, mieszam szyk
By po raz ostatni

Tango z wodą w ustach
Jak to przyjemnie, kiedy jama nie jest pusta
Gdy chłodna woda po dziąsłach ciecze
Ogniste tango wcale mocno tak nie piecze

Tango z wodą w ustach
Ta woda się odbija we mnie, a ja w lustrach
Więc w koło śmiech: Ech, żebyś zdechł!
I wszyscy w ryk
Tak jeszcze tanga nie tańczył nikt

Jak Boga kocham!