Lunatic Asylum - Szkło

1.
Zmyślony rysowany na szkle, obraz twój zapomniany przez śmierć,
zapatrzony w swój grzech,
Fragmenty rozrzucone gdy śmiech, słychać twój paniczny gdy chcesz,
poskładać je znów.

Zmyślony rysowany na szkle obraz twój zapomniany przez śmierć,
zapatrzony w swój grzech,
Fragmenty rozrzucone gdy śmiech, słychać twój paniczny gdy chcesz,
poskładać je znów.

2.
Sklejone kawałki twych snów, sina twarz, spojrzenie bez barw,
przezroczysty masz wzrok,
Drżą dłonie, nie poddawaj się znów jeśli chcesz, chcesz zrozumieć swój
ból, straszliwy swój ból.

Sklejone kawałki twych snów, sina twarz, spojrzenie bez barw,
przezroczysty masz wzrok,
Drżą dłonie, nie poddawaj się znów jeśli chcesz, chcesz zrozumieć swój
ból, straszliwy swój ból.

3.
Bez wsparcia bo i pomóc ma kto, nie poznał cię nikt, jesteś kruchy jak
szkło, kruchy jak szkło, kruchy jak szkło, jesteś kruchy jak szkło,
Bez pomocy bo i pomóc ma kto, nie poznał cię nikt, jesteś kruchy jak
szkło, kruchy jak szkło, kruchy jak szkło, jesteś kruchy jak szło.

Bez wsparcia bo i pomóc ma kto, nie poznał cię nikt, jesteś kruchy jak
szkło.

Zmyślony rysowany na szkle, obraz twój zapomniany przez śmierć,
zapatrzony w swój grzech.