Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Popularne teksty
Kyo - L'équilibre
L'équilibre
Tekst dodał(a): Smiley028
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Kacey89
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Carista666
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
La première nuit on s’emboîte,
Puis transpirant on se décolle,
Dos à dos comme une longue caresse qui lentement se dérobe,
La millième nuit on suffoque, besoin d'air et besoin d'espace,
Nos pieds persistent puisqu'ils se touchent,
Puis l'on s'évite, puisqu'on se lasse,
On rêve d'un goût inconnu dans la bouche,
La nostalgie ne fait plus effet,
C'est une pilule qui nous étouffe,
Puis il y a cette femme qui tourne autour,qui fait sa danse,
Qui sème le doute et qui l'arrose de ses sourires,
Mon dieu que la sensation est douce.
L'équilibre fragile
Quand on navigue entre les rives
Je commence, tu termines
L'orage nous tient immobiles
Elle appuie là où ça fait mal
Jusqu'à ce que je craque,
Jusqu'à ce que mes valeurs s'effondrent et que je passe à l'acte,
Alors calmement tout explose, il y aura l'avant et l'après,
Comme une dose d’adrénaline sulfureusement injectée,
Puis je rentre tous les soirs, chaque fois un peu plus tard,
Avant chaque baiser, c'est la douche pour se dire bonjour et bonsoir,
J'ai l'impression de devenir fou, c'est l'arythmie dans le myocarde,
Est-ce que je perds pied, est-ce que c'est bien la fin de notre histoire?
L'équilibre fragile
Quand on navigue entre les rives
je commence, tu termines.
L'orage nous tient immobiles.
Cette nuit tu n'as pas dormi, je t'ai retrouvée dans le noir,
Les yeux gonflés par le mépris, par la tristesse et par la rage,
Et la voix cassée par les larmes,
Tu veux connaitre tous les détails: où, quand, comment, ce qu'elle a de plus
que toi,
Comme un enfant désemparé, j'essaie te prendre dans mes bras,
Mais la porte claque, ma vie vient juste de voler en éclats,
Et le silence me tabasse quand je n'entends plus ta voix,
J'essaye de prendre la mesure, de l'étendue des dégâts,
Mais c'est trop tard.
L'équilibre fragile
Quand on navigue entre les rives
Je commence, tu termines
L'orage nous tient, immobiles
On me dit que tu vas bien et que tu as refais ta vie,
Qu'il n'est pas du tout comme moi, qu'il ne te fera jamais souffrir,
Mais moi je ne vais pas bien, moi je n'ai pas refait ma vie,
Je me retrouve juste comme un con dans une mauvaise comédie romantique,
À écouter nos chansons, regarder nos vieux films,
Jusqu'à connaître par cœur les premières lettres qu'on s'est écrites,
Mais quand l'amour est trop fort, il ne veut pas qu'on se défile,
Je te retrouve devant ma porte avec tes deux petites valises.
La première nuit on s’emboîte puis transpirant on se décolle,
Dos à dos comme une longue caresse qui lentement se dérobe,
La millième nuit on suffoque, besoin d'air et besoin d’espace,
Et j'ai l'impression que chaque soir, c'est toi qui rentre un peu plus tard.
Puis transpirant on se décolle,
Dos à dos comme une longue caresse qui lentement se dérobe,
La millième nuit on suffoque, besoin d'air et besoin d'espace,
Nos pieds persistent puisqu'ils se touchent,
Puis l'on s'évite, puisqu'on se lasse,
On rêve d'un goût inconnu dans la bouche,
La nostalgie ne fait plus effet,
C'est une pilule qui nous étouffe,
Puis il y a cette femme qui tourne autour,qui fait sa danse,
Qui sème le doute et qui l'arrose de ses sourires,
Mon dieu que la sensation est douce.
L'équilibre fragile
Quand on navigue entre les rives
Je commence, tu termines
L'orage nous tient immobiles
Elle appuie là où ça fait mal
Jusqu'à ce que je craque,
Jusqu'à ce que mes valeurs s'effondrent et que je passe à l'acte,
Alors calmement tout explose, il y aura l'avant et l'après,
Comme une dose d’adrénaline sulfureusement injectée,
Puis je rentre tous les soirs, chaque fois un peu plus tard,
Avant chaque baiser, c'est la douche pour se dire bonjour et bonsoir,
J'ai l'impression de devenir fou, c'est l'arythmie dans le myocarde,
Est-ce que je perds pied, est-ce que c'est bien la fin de notre histoire?
L'équilibre fragile
Quand on navigue entre les rives
je commence, tu termines.
L'orage nous tient immobiles.
Cette nuit tu n'as pas dormi, je t'ai retrouvée dans le noir,
Les yeux gonflés par le mépris, par la tristesse et par la rage,
Et la voix cassée par les larmes,
Tu veux connaitre tous les détails: où, quand, comment, ce qu'elle a de plus
que toi,
Comme un enfant désemparé, j'essaie te prendre dans mes bras,
Mais la porte claque, ma vie vient juste de voler en éclats,
Et le silence me tabasse quand je n'entends plus ta voix,
J'essaye de prendre la mesure, de l'étendue des dégâts,
Mais c'est trop tard.
L'équilibre fragile
Quand on navigue entre les rives
Je commence, tu termines
L'orage nous tient, immobiles
On me dit que tu vas bien et que tu as refais ta vie,
Qu'il n'est pas du tout comme moi, qu'il ne te fera jamais souffrir,
Mais moi je ne vais pas bien, moi je n'ai pas refait ma vie,
Je me retrouve juste comme un con dans une mauvaise comédie romantique,
À écouter nos chansons, regarder nos vieux films,
Jusqu'à connaître par cœur les premières lettres qu'on s'est écrites,
Mais quand l'amour est trop fort, il ne veut pas qu'on se défile,
Je te retrouve devant ma porte avec tes deux petites valises.
La première nuit on s’emboîte puis transpirant on se décolle,
Dos à dos comme une longue caresse qui lentement se dérobe,
La millième nuit on suffoque, besoin d'air et besoin d’espace,
Et j'ai l'impression que chaque soir, c'est toi qui rentre un peu plus tard.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePierwszej nocy pasujemy do siebie,
Następnie pocąc się odklejamy się ( od siebie ),
Odwróceni plecami jak długa pieszczota która powoli się uwalnia,
Tysięcznej nocy dusimy się, potrzeba powietrza i przestrzeni,
Nasze stopy trwają przy sobie, ponieważ się dotykają,
Potem unikamy się bo jesteśmy zmęczeni,
Marzymy o nieznanym smaku w ustach,
Nostalgia nie robi już wrażenia,
To pigułka, która nas dławi
Potem jest ta kobieta która się obraca, która wykonuje swój taniec, która sieje wątpliwość i która rozpryskuje swoje uśmiechy. Mój Boże jakie to doznanie jest przyjemne.
Delikatna równowaga
Kiedy pływamy między brzegami
Ja zaczynam, ty kończysz
Burza trzyma nas nieruchomo
Ona wspiera tam gdzie boli
Aż do chwili gdy puszczą mi nerwy,
Aż do chwili gdy walą się moje wartości i gdy przechodzę do czynu,
Więc spokojnie wszystko wybucha, będzie przed i po,
Jak gorączkowo wstrzyknięta dawka adrenaliny,
Następnie wracam co wieczór, za każdym razem trochę później, przed każdym pocałunkiem, jest ten prysznic żeby powiedzieć sobie dzień dobry i dobranoc,
Mam wrażenie, że oszaleję, to niemiarowość w mięśniu sercowym,
Czy tracę grunt pod nogami, czy to dobry koniec naszej historii?
Delikatna równowaga
Kiedy pływamy między brzegami
Ja zaczynam, ty kończysz
Burza trzyma nas nieruchomo
Tej nocy nie spałaś, znalazłem cię po ciemku,
Oczy opuchnięte przez pogardę, przez smutek i wściekłość,
I głos drżący przez łzy,
Chcesz poznać wszystkie szczegóły: gdzie, kiedy, jak, to czy ona ma więcej
niż ty,
Jak zbite z tropu dziecko, staram się wziąć cię w moje ramiona,
Ale trzaskają drzwi, moje życie właśnie się rozbiło,
I ta cisza mnie dobija, kiedy nie słyszę już więcej twojego głosu.
Próbuję wziąć wymiar obszaru strat,
Ale jest za późno.
Delikatna równowaga
Kiedy pływamy między brzegami
Ja zaczynam, ty kończysz
Burza trzyma nas nieruchomo
(Ludzie ) mówią mi, że masz się dobrze i że zaczęłaś życie od nowa,
Że on wcale nie jest taki jak ja, nigdy nie sprawi, że będziesz cierpiała,
Lecz ja nie mam się dobrze, ja nie naprawiłem swojego życia, uważam się po prostu za palanta z kiepskiej komedii romantycznej,
Słuchać naszych piosenek, oglądać nasze stare filmy,
Aż do momentu poznania przez serce pierwszych liter, które do siebie piszemy,
Ale gdy miłość jest zbyt silna, nie żąda byśmy umyli ręce,
Odnalazłem cię przed moimi drzwiami z twoimi dwoma małymi walizkami.
Pierwszej nocy pasujemy do siebie następnie pocąc się odklejamy się ( od siebie ). Odwróceni plecami jak długa pieszczota która powoli się uwalnia,
Tysięcznej nocy dusimy się, potrzeba powietrza i przestrzeni,
I mam wrażenie że każdego wieczoru, to ty jesteś tą osobą która wraca trochę później.
Następnie pocąc się odklejamy się ( od siebie ),
Odwróceni plecami jak długa pieszczota która powoli się uwalnia,
Tysięcznej nocy dusimy się, potrzeba powietrza i przestrzeni,
Nasze stopy trwają przy sobie, ponieważ się dotykają,
Potem unikamy się bo jesteśmy zmęczeni,
Marzymy o nieznanym smaku w ustach,
Nostalgia nie robi już wrażenia,
To pigułka, która nas dławi
Potem jest ta kobieta która się obraca, która wykonuje swój taniec, która sieje wątpliwość i która rozpryskuje swoje uśmiechy. Mój Boże jakie to doznanie jest przyjemne.
Delikatna równowaga
Kiedy pływamy między brzegami
Ja zaczynam, ty kończysz
Burza trzyma nas nieruchomo
Ona wspiera tam gdzie boli
Aż do chwili gdy puszczą mi nerwy,
Aż do chwili gdy walą się moje wartości i gdy przechodzę do czynu,
Więc spokojnie wszystko wybucha, będzie przed i po,
Jak gorączkowo wstrzyknięta dawka adrenaliny,
Następnie wracam co wieczór, za każdym razem trochę później, przed każdym pocałunkiem, jest ten prysznic żeby powiedzieć sobie dzień dobry i dobranoc,
Mam wrażenie, że oszaleję, to niemiarowość w mięśniu sercowym,
Czy tracę grunt pod nogami, czy to dobry koniec naszej historii?
Delikatna równowaga
Kiedy pływamy między brzegami
Ja zaczynam, ty kończysz
Burza trzyma nas nieruchomo
Tej nocy nie spałaś, znalazłem cię po ciemku,
Oczy opuchnięte przez pogardę, przez smutek i wściekłość,
I głos drżący przez łzy,
Chcesz poznać wszystkie szczegóły: gdzie, kiedy, jak, to czy ona ma więcej
niż ty,
Jak zbite z tropu dziecko, staram się wziąć cię w moje ramiona,
Ale trzaskają drzwi, moje życie właśnie się rozbiło,
I ta cisza mnie dobija, kiedy nie słyszę już więcej twojego głosu.
Próbuję wziąć wymiar obszaru strat,
Ale jest za późno.
Delikatna równowaga
Kiedy pływamy między brzegami
Ja zaczynam, ty kończysz
Burza trzyma nas nieruchomo
(Ludzie ) mówią mi, że masz się dobrze i że zaczęłaś życie od nowa,
Że on wcale nie jest taki jak ja, nigdy nie sprawi, że będziesz cierpiała,
Lecz ja nie mam się dobrze, ja nie naprawiłem swojego życia, uważam się po prostu za palanta z kiepskiej komedii romantycznej,
Słuchać naszych piosenek, oglądać nasze stare filmy,
Aż do momentu poznania przez serce pierwszych liter, które do siebie piszemy,
Ale gdy miłość jest zbyt silna, nie żąda byśmy umyli ręce,
Odnalazłem cię przed moimi drzwiami z twoimi dwoma małymi walizkami.
Pierwszej nocy pasujemy do siebie następnie pocąc się odklejamy się ( od siebie ). Odwróceni plecami jak długa pieszczota która powoli się uwalnia,
Tysięcznej nocy dusimy się, potrzeba powietrza i przestrzeni,
I mam wrażenie że każdego wieczoru, to ty jesteś tą osobą która wraca trochę później.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Benoit Poher Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Fabien Dubos, Benoit Poher, Nicolas Chassagne, Florian Dubos |
| Rok wydania: |
2014 |
| Wykonanie oryginalne: |
Kyo |
| Płyty: |
L'équilibre |
Komentarze (1):