Konomi Suzuki - Choir Jail

Płoń, mówię sobie
Płoń. To nie grzech spróbować mnie objąć, prawda?
Wypal mrok, więzienny chór

Płacz nie przybliży Cię do Twoich marzeń
To jest miejsce gdzie krzyczałam ,,Kto zna odpowiedź?''
Niczego się nie dowiem przez negatywne nastawienie
Poszukam przyszłości w Twoich oczach

Jeśli ten moment sam w sobie jest cudem
Muszę otrzeć swe łzy i iść dalej

Otwórz mnie...
Ten wewnętrzny ból mnie oślepia
Płoń, mówię sobie
Płoń i odleć stąd. Pasja to nie grzech, prawda?
Wypal mrok, więzienny chór


Przyzwij tę młodą dziewczynę w twoim sercu
Jest to wieczorny labirynt - "gdzie mam czekać na świt?"
Jeśli wciąż będę się po prostu trząść ze strachu, nic się nie zmieni
To było dzieło losu, który pozwolił mi cię znaleźć

Dlaczego życie jest takie ulotne?
Jedno pytanie prowadzi do drugiego, więc przyjmijmy miłość i zakończmy to

Co kryje się w tajemnicy...
Co odkryje drżąca rozpacz?
Dotykając tajemnicy...
Po dotknięciu jej muszę po prostu przełknąć
Bezwzględną rzeczywistość, którą przychodzi wraz z nią, prawda?
Jeżeli dotrę, dotrę do tego, co przed nami...

Do śpiącego lasu, do czterech żywiołów,
Pozwól kwitnącym kwiatom zwiędnąć i wypuścić nowe pąki

Otwórz mnie...
Ten wewnętrzny ból mnie oślepia
Płoń, mówię sobie
Płoń i odleć stąd. Pasja to nie grzech, prawda?
Wypal mrok, więzienny chór, samotne więzienie!