Kabaret Elita - Mur

Gdy Ci mur przegrodzi drogę i się nie da nigdzie zboczyć
Trzeba pokonawszy fobię niewygodny mur przeskoczyć
Można też próbować głową przebić napotkany mur
Wbrew tradycji, wbrew przysłowiom, proszę bardzo: teraz chór: (To my!)
Chór: Tyle już za nami murów przeskoczonych, rozwalonych
Twierdz z betonu i z marmuru od Bastylii aż po Kreml
Wciąż się żyje w jakiejś matni na jej tle lub na jej dnie
Więc czy ten mur to jest nasz mur ostatni, odpowiedzieć nie da się
Każdy mur po jakimś czasie tu popęka, tam skruszeje
Jednym stwarza to kłopoty, innym daje to nadzieję
Poprzez dziury w sławnych murach tyle pięknych wiodło dróg
Do Europy, do kultury, każdy tędy trafić mógł
Chór: Tyle już za nami murów…
Przyjdzie czas, że ludzki geniusz za lat pięć lub za lat dwieście
Kładąc kamień na kamieniu zreflektujesz się nareszcie
Padły mury pod Jerychem (no, no)! I w Berlinie, Janku mój! (To ja już nie wiem, czy lepiej jest trąbić, czy lepiej jest milczeć)? No, to w zasadzie jeden pies…
Chór: Tyle już za nami murów…
Odpowiedzieć nie da się, nie da się, nie da się, nie da się!