Julia Marcell - Dancer

W mojej przeszłości byłam tancerką
Przetańczyłam całe swoje życie
Nie szukałam odpowiedzi
Wszystko było idealne w tamtych czasach
Nie zależało mi

W moim przeszłym życiu byłam tancerką
Tańczyłam w kabarecie
Powinieneś mnie był zobaczyć
Porywałam tłum każdej nocy
I wszyscy mężczyźni pragnęli mnie
Byli jak absynt, który pili

Och, jak tańczyłam!

W moim przeszłym życiu był pianista
Która zwykł grać każdej nocy
I kiedy tańczyłam
Jego muzyka była jak słowa miłości ale nigdy nie wypowiedziane
Ale nie, nie zależało mi wcale

Raz przyszedł ten malarz
Do naszego kabaretu
Narysował coś dla mnie
Była to najbrzydsza rzecz jaką widziałam
Ale potem on był znowu wymowny

Potem zapytał mnie
O pozowanie
To było jak:
O nie, nie, nie ma mowy, no cóż, dobrze.

Później nie było już więcej "tego malarza"
Był po prostu "mój Henri"
Pianista nie mógł tego znieść
Taka dama a zachowuje się jak dziwka

Ciągle wcale mi nie zależało

Ale później wyrzucili mnie na ulicę
I zatrzasnęli drzwi
Żaden mężczyzna już mnie nie pożądał
Bo tańczyłam tylko dla jednego
A mój Henri miał inne plany
Niż bycie tu dla mnie

Och, Jak płakałam!

Może zobaczysz moją duszę, ale nigdy nie przeczytasz jej w całości
Może przeczytasz ją w całości, ale nigdy nie złamiesz mi serca
Może złamiesz mi serce, ale nie złamiesz mojej woli
Może złamiesz moją wolę, ale ja zawsze będę miała moją sztukę!

I zawsze będę miała moją sztukę!

I tu nie chodzi
O ciebie, skarbie
Albo o to, jak mnie zraniłeś
I umieram

Bo, och
Wiem
Że ty wiesz
Że ja wiem
Że wszyscy jesteśmy
Prostytutkami
Mimo wszystko

Sprzedajemy chwile ulgi
Więc musimy sobie ulżyć
Więc widzisz, mój Henri
Poprosiłabym cię żebyś mnie odwiedził
Na przyjazny pocałunek lub dwa
Bo raz, kiedy tracisz "tą" niewinność
To nie boli znowu.