Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
J-Ax
J-Ax - Intro
Intro
Tekst dodał(a): SymeaIsrael
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Gargano
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): SymeaIsrael
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Qualche anno fa mi si è ingrigito il pelo
Per la prima volta ho tirato il freno
Incerto se fossi l'unico scemo
O l'ultimo a crederci per davvero
Col dubbio che per la mia crew fosse un lavoro niente più
Negli anni han fatto figli io soltanto dischi e tour
Mai cresciuto come Peter Pan
Con la labirintite, da solo, bloccato in studio
Han Solo, nella graffite
Entrato qui da sbarbato
Ho firmato ogni contratto, mi fidavo
Come di un padre, mi bastava stare sul palco
Poi eran sempre tutti in vacanza
Io da solo là che mi sbatto
Forse lo trattavo da padre
mentre mi trattava da babbo
Perchè fare roba nuova se la gente già t'adora
E alla fine si innamora solo della novità
Quasi come se dicessi allora sei vecchio, fuori moda
Questa roba non funziona se la fanno alla tua età
Ho pagato sono uscito come al bar
La penale coi risparmi di una vita
Al prezzo della libertà
Mi ero chiuso in un bar e mi chiedevo ma che senso ha
Ma perché non sei morto giovane vent'anni fa?
Ricominciare a meno di zero
E finalmente sollevare il velo
E raccontarvi veramente
Non l'immagine vincente che la gente prova a vendere
di sè
Non voglio vivere su un grattacielo
Solo sputare indietro un pò il veleno
E raccontarmi veramente lo spettacolo riprende,
Benvenuti a tutti quelli come me
L'altro Natale stavo giù in cantina
Piangevo sui cartoni del trasloco
Che quando hai visto il mondo dalla cima, dopo
Sei intrappolato al top come un topo
Non sembro un uomo di successo e uomo di valore
Quando il prezzo arriva tutto in blocco dello scrittore
Copiare te stesso libera meno dolore
Che farsi tagli nel cuore
Nel sangue cercare le parole
E' il caso che mi ripigli
o che mi ripigli per caso
Che quelli che han fatto figli, qui nessuno l'ha programmato
La mia vita è questo teatro
E quando spegneranno le luci
Non avrò nemmeno un rimpianto
Se ho vissuto da vero duro
E per la strada mi chiamano zio
E' Philadelphia e io sono Rocky
Sarà che al posto di un bambino, Dio
Mi ha dato due milioni di nipoti
Ho ascoltato la mia roba come mai ho fatto prima
Sana pianta meglio prima, rap n roll e decadance
L'ho trovata genuina ma si sente che ero preso
Ancora in lutto per la fine fatta dalla prima band
E quello che credevo fosse il mio fratello vero
Due bambini che da zero, hanno messo su una gang
L'amicizia che è finita come sempre nella vita
Per le donne, la politica, l'odore del cash
Ricominciare a meno di zero
E finalmente sollevare il velo
E raccontarvi veramente
Non l'immagine vincente che la gente prova a vendere
di sè
Non voglio vivere su un grattacielo
Solo studiare indietro col veleno
E raccontarmi veramente lo spettacolo riprende,
Benvenuti a tutti quelli come me
Benvenuti a tutti quello come me
Benvenuti...
Per la prima volta ho tirato il freno
Incerto se fossi l'unico scemo
O l'ultimo a crederci per davvero
Col dubbio che per la mia crew fosse un lavoro niente più
Negli anni han fatto figli io soltanto dischi e tour
Mai cresciuto come Peter Pan
Con la labirintite, da solo, bloccato in studio
Han Solo, nella graffite
Entrato qui da sbarbato
Ho firmato ogni contratto, mi fidavo
Come di un padre, mi bastava stare sul palco
Poi eran sempre tutti in vacanza
Io da solo là che mi sbatto
Forse lo trattavo da padre
mentre mi trattava da babbo
Perchè fare roba nuova se la gente già t'adora
E alla fine si innamora solo della novità
Quasi come se dicessi allora sei vecchio, fuori moda
Questa roba non funziona se la fanno alla tua età
Ho pagato sono uscito come al bar
La penale coi risparmi di una vita
Al prezzo della libertà
Mi ero chiuso in un bar e mi chiedevo ma che senso ha
Ma perché non sei morto giovane vent'anni fa?
Ricominciare a meno di zero
E finalmente sollevare il velo
E raccontarvi veramente
Non l'immagine vincente che la gente prova a vendere
di sè
Non voglio vivere su un grattacielo
Solo sputare indietro un pò il veleno
E raccontarmi veramente lo spettacolo riprende,
Benvenuti a tutti quelli come me
L'altro Natale stavo giù in cantina
Piangevo sui cartoni del trasloco
Che quando hai visto il mondo dalla cima, dopo
Sei intrappolato al top come un topo
Non sembro un uomo di successo e uomo di valore
Quando il prezzo arriva tutto in blocco dello scrittore
Copiare te stesso libera meno dolore
Che farsi tagli nel cuore
Nel sangue cercare le parole
E' il caso che mi ripigli
o che mi ripigli per caso
Che quelli che han fatto figli, qui nessuno l'ha programmato
La mia vita è questo teatro
E quando spegneranno le luci
Non avrò nemmeno un rimpianto
Se ho vissuto da vero duro
E per la strada mi chiamano zio
E' Philadelphia e io sono Rocky
Sarà che al posto di un bambino, Dio
Mi ha dato due milioni di nipoti
Ho ascoltato la mia roba come mai ho fatto prima
Sana pianta meglio prima, rap n roll e decadance
L'ho trovata genuina ma si sente che ero preso
Ancora in lutto per la fine fatta dalla prima band
E quello che credevo fosse il mio fratello vero
Due bambini che da zero, hanno messo su una gang
L'amicizia che è finita come sempre nella vita
Per le donne, la politica, l'odore del cash
Ricominciare a meno di zero
E finalmente sollevare il velo
E raccontarvi veramente
Non l'immagine vincente che la gente prova a vendere
di sè
Non voglio vivere su un grattacielo
Solo studiare indietro col veleno
E raccontarmi veramente lo spettacolo riprende,
Benvenuti a tutti quelli come me
Benvenuti a tutti quello come me
Benvenuti...
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieParę lat temu posiwiały mi włosy,
po raz pierwszy zwolniłem,
niepewny czy byłem jedynym głupcem,
czy ostatnim, który naprawdę w to wierzył.
Z wątpliwością czy dla mojej grupy była to tylko praca, nic więcej,
przez lata doczekali się dzieci, ja jedynie płyt i tras,
nigdy nie dorosłem jak Piotruś Pan,
z chorym błędnikiem, sam, zamknięty w studiu,
Han Solo, na graffitti,
wszedłem tu ogolony,
podpisałem każdy kontrakt,
ufałem jak ojcu, wystarczył mi być na scenie.
Potem wszyscy byli zawsze na wakacjach,
ja byłem tam sam, męczyłem się,
być może traktowałem go jak ojca
podczas gdy on traktował mnie jak tatusia.
Bo robić nowe rzeczy, jeśli ludzie już cię uwielbiają,
a finalnie zakochują się tylko w nowościach
prawie jakbym powiedział: więc jesteś stary, poza modą,
te rzeczy już nie przejdą, robione w twoim wieku.
Zapłaciłem, wyszedłem jak z baru,
kara z oszczędnościami życia
za cenę wolności.
Zamknąłem się w barze i pytałem się jaki to ma sens,
dlaczego nie umarłem młodo dwadzieścia lat temu?
Zacząć od nowa, od mniej niż zera,
wreszcie podnieść żagiel,
i opowiedzieć wam naprawdę,
nie zwycięski obrazek, tak jak ludzie, którzy próbują taki obrazek siebie sprzedać.
Nie chcę żyć na drapaczu chmur,
tylko wypluć z powrotem trochę trucizny,
i opowiedzieć sobie naprawdę, spektakl to zawiera,
witajcie wszyscy tacy sami jak ja.
Minioną Gwiazdkę spędziłam na dole w piwnicy,
płakałem nad kartonami z przeprowadzki,
bo kiedy zobaczysz świat ze szczytu, później jesteś w pułapce na szczycie jak szczur.
Nie wydaję się być człowiekiem sukcesu, człowiekiem wartościowym,
kiedy pisarzowi przychodzi cena cała hurtem,
skopiować samego siebie uwalnia mniej bólu,
niż naciąć sobie serce,
w krwi szukać słów.
To przypadek mnie odzyskał
albo odzyskał mnie przez przypadek,
że tamci zrobili dzieci, tu nikt tego nie zaplanował,
moim życiem jest ten teatr,
a kiedy zgaszą światła
nie będę żałował,
bo żyłem jak prawdziwy twardziel.
Na ulicy wołają na mnie wujek,
w Filadelfii jestem Rocky'm,
być może, że zamiast dziecka,
Bóg dał mi dwa miliony bratanków.
Wysłuchałem moich dzieł, jak nigdy dotąd,
zmyślone bajki lepiej wcześniej, rap n roll i decadance,
zdała mi się autentyczna, ale słychać, że byłem pochłonięty, jeszcze w smutku po rozwiązaniu się mojego pierwszego zespołu.
Ten, którego uważałem za mojego prawdziwego brata,
dwójka dzieci, która od zera wymyśliła gang,
przyjaźń, która się skończyła, jak zawsze w życiu,
przez kobiety, politkę, zapach pieniędzy.
Zacząć od nowa, od mniej niż zera,
wreszcie podnieść żagiel,
i opowiedzieć wam naprawdę,
nie zwycięski obrazek, tak jak ludzie, którzy próbują taki obrazek siebie sprzedać.
Nie chcę żyć na drapaczu chmur,
tylko wypluć z powrotem trochę trucizny,
i opowiedzieć sobie naprawdę, spektakl to zawiera,
witajcie wszyscy tacy sami jak ja.
witajcie wszyscy tacy sami jak ja.
witajcie..
po raz pierwszy zwolniłem,
niepewny czy byłem jedynym głupcem,
czy ostatnim, który naprawdę w to wierzył.
Z wątpliwością czy dla mojej grupy była to tylko praca, nic więcej,
przez lata doczekali się dzieci, ja jedynie płyt i tras,
nigdy nie dorosłem jak Piotruś Pan,
z chorym błędnikiem, sam, zamknięty w studiu,
Han Solo, na graffitti,
wszedłem tu ogolony,
podpisałem każdy kontrakt,
ufałem jak ojcu, wystarczył mi być na scenie.
Potem wszyscy byli zawsze na wakacjach,
ja byłem tam sam, męczyłem się,
być może traktowałem go jak ojca
podczas gdy on traktował mnie jak tatusia.
Bo robić nowe rzeczy, jeśli ludzie już cię uwielbiają,
a finalnie zakochują się tylko w nowościach
prawie jakbym powiedział: więc jesteś stary, poza modą,
te rzeczy już nie przejdą, robione w twoim wieku.
Zapłaciłem, wyszedłem jak z baru,
kara z oszczędnościami życia
za cenę wolności.
Zamknąłem się w barze i pytałem się jaki to ma sens,
dlaczego nie umarłem młodo dwadzieścia lat temu?
Zacząć od nowa, od mniej niż zera,
wreszcie podnieść żagiel,
i opowiedzieć wam naprawdę,
nie zwycięski obrazek, tak jak ludzie, którzy próbują taki obrazek siebie sprzedać.
Nie chcę żyć na drapaczu chmur,
tylko wypluć z powrotem trochę trucizny,
i opowiedzieć sobie naprawdę, spektakl to zawiera,
witajcie wszyscy tacy sami jak ja.
Minioną Gwiazdkę spędziłam na dole w piwnicy,
płakałem nad kartonami z przeprowadzki,
bo kiedy zobaczysz świat ze szczytu, później jesteś w pułapce na szczycie jak szczur.
Nie wydaję się być człowiekiem sukcesu, człowiekiem wartościowym,
kiedy pisarzowi przychodzi cena cała hurtem,
skopiować samego siebie uwalnia mniej bólu,
niż naciąć sobie serce,
w krwi szukać słów.
To przypadek mnie odzyskał
albo odzyskał mnie przez przypadek,
że tamci zrobili dzieci, tu nikt tego nie zaplanował,
moim życiem jest ten teatr,
a kiedy zgaszą światła
nie będę żałował,
bo żyłem jak prawdziwy twardziel.
Na ulicy wołają na mnie wujek,
w Filadelfii jestem Rocky'm,
być może, że zamiast dziecka,
Bóg dał mi dwa miliony bratanków.
Wysłuchałem moich dzieł, jak nigdy dotąd,
zmyślone bajki lepiej wcześniej, rap n roll i decadance,
zdała mi się autentyczna, ale słychać, że byłem pochłonięty, jeszcze w smutku po rozwiązaniu się mojego pierwszego zespołu.
Ten, którego uważałem za mojego prawdziwego brata,
dwójka dzieci, która od zera wymyśliła gang,
przyjaźń, która się skończyła, jak zawsze w życiu,
przez kobiety, politkę, zapach pieniędzy.
Zacząć od nowa, od mniej niż zera,
wreszcie podnieść żagiel,
i opowiedzieć wam naprawdę,
nie zwycięski obrazek, tak jak ludzie, którzy próbują taki obrazek siebie sprzedać.
Nie chcę żyć na drapaczu chmur,
tylko wypluć z powrotem trochę trucizny,
i opowiedzieć sobie naprawdę, spektakl to zawiera,
witajcie wszyscy tacy sami jak ja.
witajcie wszyscy tacy sami jak ja.
witajcie..
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2015 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Płyty: |
Il bello d'esser brutti (2015) |
Komentarze (0):