Heidevolk - Winter Woede

ik sterf van de honger
na de oorlog liep ik doelloos rond
bevroren lijken
ooit gezworen te vechten voor dit land

trouw gezworen, vecht in winter woede
eer verloren, roof in winter woede

ik stroop de bossen af bij nacht
verschuil mijn buit voordat de wolven mij grijpen
mijn eer verloren
om de dood te ontwijken

ik houd mij schuil
wachtend op het slachtoffer dat komt
bevroren handen
toch in staat te vechten op leven en dood

trouw gezworen, vecht in winter woede
eer verloren, roof in winter woede

ik roof in bos en stad bij nacht
verschuil mijn buit voordat de soldaten mij grijpen
eens trouw aan 't volk
nu besteel ik de rijken

eens trouw aan het volk vechtend voor eenzelfde macht
nu meesters van het woud, de schaduwen der nacht
gedwongen to roven onder een bleke maan
drang te overleven en de winter woede to doorstaan

trouw gezworen, vecht in winter woede
eer verloren, roof in winter woede