Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Udo Jürgens
Udo Jürgens - Do Swidanja
Do Swidanja
Tekst dodał(a): rollsan
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): bogdan1234
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): rollsan
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Weit, so weit im tiefen Schnee,
schläft das Städtchen schon,
ein paar müde Lichter nur,
eine Bahnstation.
Zwei Menschen sieht man schweigend dort
wie verloren stehn;
für dich und mich wird nun ein Traum
bald zu Ende gehn.
Do swidanja, ob wir uns wiedersehn?
Do swidanja, das kann keiner sagen.
In der sternklaren Winternacht,
fährt der Zug dann herein,
und ich weiß, hier steigt niemand aus,
ich allein steige ein.
Wozu nun viele Worte noch,
sind nicht zwei genug?
Der Zug fährt an,
du spürst wie ich
bis ins Herz den Ruck.
Do swidanja, ob wir uns wiedersehn?
Do swidanja, das kann keiner sagen.
Sind die roten Lichter dann
kaum zu sehen mehr so klein,
wirst auch du zum Weinen wohl
viel zu traurig sein.
An meinem Fenster glitzert weiß
kalte Blumenpracht,
und immer wieder sag' ich leis'
in die lange Nacht:
Do swidanja, ob wir uns wiedersehn?
Do swidanja, das kann keiner sagen.
schläft das Städtchen schon,
ein paar müde Lichter nur,
eine Bahnstation.
Zwei Menschen sieht man schweigend dort
wie verloren stehn;
für dich und mich wird nun ein Traum
bald zu Ende gehn.
Do swidanja, ob wir uns wiedersehn?
Do swidanja, das kann keiner sagen.
In der sternklaren Winternacht,
fährt der Zug dann herein,
und ich weiß, hier steigt niemand aus,
ich allein steige ein.
Wozu nun viele Worte noch,
sind nicht zwei genug?
Der Zug fährt an,
du spürst wie ich
bis ins Herz den Ruck.
Do swidanja, ob wir uns wiedersehn?
Do swidanja, das kann keiner sagen.
Sind die roten Lichter dann
kaum zu sehen mehr so klein,
wirst auch du zum Weinen wohl
viel zu traurig sein.
An meinem Fenster glitzert weiß
kalte Blumenpracht,
und immer wieder sag' ich leis'
in die lange Nacht:
Do swidanja, ob wir uns wiedersehn?
Do swidanja, das kann keiner sagen.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieDaleko, tak daleko w głębokim śniegu
Miasteczko już śpi
Tylko kilka znużonych świateł,
Stacja kolejowa
Widać, jak dwie osoby w milczeniu
Stoją tam jakby zagubione
Teraz dla ciebie i dla mnie nasze marzenie
Wkrótce dobiegnie końca
Do swidanja, czy zobaczymy się jeszcze,
Do swidanja, tego nikt nie może powiedzieć
W gwiaździstą zimową noc
Na stację wjeżdża pociąg
I wiem, że nikt tu nie wysiądzie,
Tylko ja sam wsiądę
Po co teraz wiele słów,
Czy dwa nie wystarczą?
Pociąg rusza,
Czujesz jak ja
To szarpnięcie aż w sercu
Do swidanja, czy zobaczymy się jeszcze,
Do swidanja, tego nikt nie może powiedzieć
Kiedy potem czerwone światła
Prawie nie będą już widoczne, takie małe,
Będziesz chyba także ty na płacz
Zbyt smutna
Na moim oknie błyszczą bielą
Zimne, wspaniałe kwiaty
I wciąż cicho powtarzam
W długą noc:
Do swidanja, czy zobaczymy się jeszcze,
Do swidanja, tego nikt nie może powiedzieć
Miasteczko już śpi
Tylko kilka znużonych świateł,
Stacja kolejowa
Widać, jak dwie osoby w milczeniu
Stoją tam jakby zagubione
Teraz dla ciebie i dla mnie nasze marzenie
Wkrótce dobiegnie końca
Do swidanja, czy zobaczymy się jeszcze,
Do swidanja, tego nikt nie może powiedzieć
W gwiaździstą zimową noc
Na stację wjeżdża pociąg
I wiem, że nikt tu nie wysiądzie,
Tylko ja sam wsiądę
Po co teraz wiele słów,
Czy dwa nie wystarczą?
Pociąg rusza,
Czujesz jak ja
To szarpnięcie aż w sercu
Do swidanja, czy zobaczymy się jeszcze,
Do swidanja, tego nikt nie może powiedzieć
Kiedy potem czerwone światła
Prawie nie będą już widoczne, takie małe,
Będziesz chyba także ty na płacz
Zbyt smutna
Na moim oknie błyszczą bielą
Zimne, wspaniałe kwiaty
I wciąż cicho powtarzam
W długą noc:
Do swidanja, czy zobaczymy się jeszcze,
Do swidanja, tego nikt nie może powiedzieć
Historia edycji tłumaczenia
| Płyty: |
Udo Jürgens – Udo (LP, 1968), Udo Jürgens – Udo Live (2 x LP, 1969). Edytuj metrykę |
|---|---|
| Ciekawostki: |
Written-By – Udo Jürgens, Brandin |
Komentarze (0):