The Analogs - Łzy mojego miasta

Gdy Słońce zachodzi za portowe żurawie
Gdy światło czerwone zalewa bruk
W oczach tanich dziewczyn widać pożądanie
Miłość jest dla głupców gdy forsa to Bóg

Gdy tanie speluny wypełniają krzyki
Tych którzy wszystko stracili już dawno
Staję na rzekę patrząc i za ich zdrowie
Przechylam butelkę wlewając strumień w gardło

Łzy mojego miasta gorzkie są i ciężkie
Pamięć dni minionych wypełnia moje serce
Łzy mojego miasta które ze mną płacze
Ból który czuję nadzieja którą tracę

Łzy mojego miasta gorzkie są i ciężkie
Pamięć dni minionych wypełnia moje serce
Łzy mojego miasta które ze mną płacze
Ból który czuję nadzieja którą tracę

Gdy miasto zasypia zmęczone pracą
Przeklinając że szybko wstanie nowy świt
Zamykam oczy myśląc żeby żyć inaczej
Ale nic się nie zmieni piękne są tylko sny

Gdy pięści mówią prawdę o tym co myślisz
Gdy nienawiść zaczyna przenikać do krwi
Weekendowy bohater do gardła mi skacze
I żaden z nas nie rozumie wciąż nic

Łzy mojego miasta gorzkie są i ciężkie
Pamięć dni minionych wypełnia moje serce
Łzy mojego miasta które ze mną płacze
Ból który czuję nadzieja którą tracę

Łzy mojego miasta gorzkie są i ciężkie
Pamięć dni minionych wypełnia moje serce
Łzy mojego miasta które ze mną płacze
Ból który czuję nadzieja którą tracę

Łzy mojego miasta gorzkie są i ciężkie
Pamięć dni minionych wypełnia moje serce
Łzy mojego miasta które ze mną płacze
Ból który czuję nadzieja którą tracę

Łzy mojego miasta gorzkie są i ciężkie
Pamięć dni minionych wypełnia moje serce
Łzy mojego miasta które ze mną płacze
Ból który czuję nadzieja którą tracę.