Notis Sfakianakis - Πικρός καιρός (Pikros kairos)

Στ' όνειρο μου είδα τις φωτιές και την πατρίδα
Μάνα εδώ, εδώ που ζω, δεν ρωτούν ποιος είμαι εγώ
Στ' όνειρο μου είδα τη ζωή λεπτή σελίδα
Μάνα εδώ, που να σταθώ, τι να πω, σε ποιον θεό

Βρέχει κάπου δυο βδομάδες,
το μυαλό μου καταρρέει
Θα τους κάνω τεμενάδες,
η ανάγκη βλέπει φταίει
Στη σιωπή μιλώ μονάχος
κι έχω σπίτι μου το χώμα
Οι καρδιές του κόσμου βράχος,
το κορμί μου ξένο σώμα
Ποιος τρελός να λογαριάσει
της καρδιάς αυτής τους χτύπους
Μες' τους μυστικούς μου κήπους,
πικρός καιρός γιατί να ‘ρθεί!!!

Είναι εδώ και δέκα μέρες,
το θερμόμετρο σαράντα
Θα πλαγιάσω σε δυο σφαίρες,
να γυρίσω εκεί για πάντα
Στην αυλή δυο ρόδα άρτη
και στους κάμπους ανεμώνες
Ποιος θα σβήσει από το χάρτη,
συναισθήματα κι εικόνες
Ποιος το ψέμα απευθύνει
μες' το βλέμμα το αντρίκειο
Στην αγάπη και στο δίκιο
πικρός καιρός γιατί να ‘ρθει!!!!

Στ' όνειρο μου είδα τις φωτιές και την πατρίδα
Μάνα εδώ, εδώ που ζω, δεν ρωτούν ποιος είμαι εγώ
Στ' όνειρο μου είδα τη ζωή λεπτή σελίδα
Μάνα εδώ, που να σταθώ, τι να πω, σε ποιον θεό