Marta Król - Zagubiona

Mówili jej, nie patrz nigdy za siebie,
Przyjdź, gdy tylko będziesz w potrzebie,
Nie patrz na przeszłość, która nigdy nie wróci,
Słońca nie widać, blask z mrokiem się kłóci.
Mówili wiele, nie zawsze rację mieli,
Mówili więcej, niż sami tego chcieli.
Na swoich słowach z czasem polegli,
Z obietnicami, niestety ją zawiedli.

Zagubiona w materialnym świece,
Co czuje w sercu, nigdy nie zgadniecie,
Taka rozdarta w swojej bezsilności,
Nigdy nie zaznała prawdziwej miłości.

Zagubiona w materialnym świecie,
Co czuje w sercu, nigdy nie zgadniecie,
Taka rozdarta w swojej bezsilności,
Nigdy nie zaznała prawdziwej miłości.

W parszywy dzień wchodzi kolejny raz,
Zimne spojrzenie, serce jak głaz.
W odległą przestrzeń spogląda,
Zawsze niewinnie wygląda.

Nadzieję straciła na lepszy dzień,
Myśli przewrotne zgubiły sen.
Utkwiła w prostocie, mimo, że nigdy nie chciała.
Pokazać odmienność swą zawsze się wahała.
Mieć zdanie swe, być asertywną.
Zawsze ze strachem uznania za dziwną.

Zagubiona w materialnym świecie...