Eleonora Zouganeli - Μ' Αγαπούσες Κι Άνθιζε

Όχι δεν έφευγες, ερχόσουν
Και το παιδάκι που 'χα κρύψει
Τριάντα χρόνια μες τη θλίψη
Το σκοτωμένο, το λυπόσουν

Κι έβλεπα φύλλα στον αέρα
Κι ο δρόμος μύριζε μαστίχα
Και δεν σε γύρευα, σε είχα
Στην πόλη αυτή που κάθε μέρα
Μ' αγαπούσες κι άνθιζε.

Και τώρα νυχτώνει
Βροχές δολοφόνοι
Αρρώστησε ο κήπος
Μετάνιωσες μήπως;

Όχι είσ’ εδώ κι εδώ θα είσαι
Πράσινα, κόκκινα τα τρένα
Αυτά που σ' έφερναν σε μένα
Σφύριζαν: μη πεθάνεις, ζήσε

Κι έφεγγαν όλα πέρα ως πέρα
Κι έπαιζε γιορτινά η μπάντα
Λες κι ήσουν δίπλα μου από πάντα
Στην πόλη αυτή που κάθε μέρα
Μ' αγαπούσες κι άνθιζε.

Και τώρα νυχτώνει
Βροχές δολοφόνοι
Αρρώστησε ο κήπος
Με ξέχασες μήπως;

Όχι δεν ξέχασες, θυμάσαι
Παίζαν και μ' έχαναν οι μοίρες
Κι ήρθες μακριά τους και με πήρες
Κι είσαι παντού και πάντα θα 'σαι

Μες το βιολί και τη φλογέρα
Μεσ' στα παιδιά που παίζουν έξω
Πες τ' όνομά μου και θα τρέξω
Στην πόλη αυτή που κάθε μέρα
Μ' αγαπούσες κι άνθιζε