Danuta Stankiewicz (Lolita) - Skrzypek na dachu

Talent to nieba dar, lecz kto z nim się liczy?
Ach, jakże muzyk ten grał duet swój z księżycem
Świat za dotknięciem strun piękniał i szlachetniał
I nieobojętny gromadził się tłum

Ref.:
Skrzypku na dachu, smutny skrzypku mój
Skrzypku na dachu, czemu nie grasz mi?
Skrzypku na dachu, słyszę płacz Twych strun
Muzykę, co się potem śni

W modzie w narodzie był pewien gitarzysta
Skrzypek na dachu tkwił i grał z gwiazd a vista
O tym, jak smutno żyć tu, ludzie zaś się śmieli
Chce, byśmy słyszeli, to niech zejdzie w dół

Ktoś ważny, ktoś, kto miał twarde serce z drewna
Poczuł, że lepszy się stał, kazał więc go przegnać
Taki to świat, taki czas, mogło być gorzej
Odszedł w dal bezdrożem, ktoś najlepszy z nas

Ref.:
Skrzypku na dachu, smutny skrzypku mój
Skrzypku na dachu, czemu nie grasz mi?
Skrzypku na dachu, słyszę płacz Twych strun
Muzykę, co się potem śni (2 x)