Cathedral - The Empty Mirror

Puste Lustro

Goniac moją własną śmierć przez życie,
Przyszłość uwięziona we wczorajszym dniu,
Kiedy wszystko było świerze i jasne,
To wtedy niewinność znalazła swój grób.

Puste lustro, duszę przestawia,
Puste lustro, młodości klient.

Lato przyszło w promieniach światła,
Dało przytłaczającą radość,
Oślepiając cały ból życia z horyzontu,
Złote dni nie mogłyby być zachowane.

Puste lustro, duszę przestawia,
Puste lustro, młodości klient.

W mrocznych jaskiniach,
Panuje mądrość,
Świadomość otępia płomień ambicji,
Jak trup
Do ziemi sprowadzony,
Zaufanie i wiara od długiego czasu spróchniałe,
Więź, rozwiązany problem,
Poświęcenie szukane i znalezione w bezsensie.

Ślepa fatyga poniżonej intrygi,
Miłość była kupiona za ból,
Ścieżką podążam ze ślepymi oczami,
Biegnąc całą tą drogą żeby odnaleźć
Terminarz bolesnej prawdy,
Gdzie czystość i niewinność umarła.

Puste lustro, duszę przestawia,
Puste lustro, młodości klient.

Umierająca twarz blaknącego piękna,
Przed moimi oczami gdy się wspinasz,
Odpłyń ze słońcem,
Żeby nigdy więcej nie poczuć mojego dotyku.

Uwolnij się jeszcze raz żeby wędrować w piekle,
Ten samotny świat reprezentuje piekło,
Osamotnienie rozdziela ból,
Tajemniczy kochanek aż do końca,
Straciłem wolę do życia,
Czy to przejdzie?
Potrzebuję siły żeby to udźwignąć,
Muszę zapomnieć o przeszłości...

Puste lustro nie mówi kłamstw,
Oświeca transparentującą twarz,
Po prostu nicość jest zdemaskowana,
Jestem opuszczony w odległym-zagubionym miejscu.

Puste lustro, duszę przestawia,
Puste lustro, jestem obcym.

Tutaj stoję? Zupełnie sam,
Przed krzyżem mojego sumienia błagającego wczorajszy dzień,
Cierń zaciśnięty jak przyszłość powoli się wykrwawia,
Zbudź się teraz, zagrzeb przeszłość,
Odpocznij, nie martw się dłużej,
Goń za światłem, przejdź przez bramy,
Opuść ten cmentarz straconego snu.