Axelle Red - Mon Café

Sama na tarasie o świcie
Piję moją kawę
Sama na tarasie o świcie
Pogrążona w marzeniach
Obserwuję ludzi
Skąpanych do połowy w słońcu
Tracę czas
Czekam na słońce

Sama na tarasie o świcie
Piję moją kawę
Już piąta rano
A ja czuję przesyt
Nie miej mi tego za złe
Jeśli osłabnę
Lecz tak jak kolaże
Nie jestem już spójna

Pozwól mi pić moją kawę
Pozwól mi pić moją kawę
Pozwól mi pić moją kawę
Pozwól mi pić moją kawę

Sama na tarasie o świcie
Piję moją przeszłość
Sama na tarasie gdzie nikt
By w to nie wątpił
Miej mi to za złe
Jeśli chciałam się obijać
Lecz nic na mnie nie czeka
Poza moją kawą

I powiedzieć, że wczoraj jeszcze życie wydawało mi się takie wspaniałe
I powiedzieć, że wczoraj jeszcze to, co najgorsze wydawało mi się odległe

Kiedy widzę siebie
Tak samotną, tak skąpaną w słońcu
Widzę siebie
Pod osłoną rzeczywistości
Kiedy widzę siebie
Tak samą i tak przebudzoną
Tak zmęczoną

I powiedzieć, że wczoraj jeszcze życie wydawało mi się takie wspaniałe
I powiedzieć, że wczoraj jeszcze przyszłość mówiła mi: "chodź!"
I powiedzieć, że wczoraj jeszcze życie wydawało mi się takie wspaniałe
I powiedzieć, że wczoraj jeszcze to, co najgorsze wydawało mi się odległe

Pozwól mi pić moją kawę
Pozwól mi pić moją kawę
Pozwól mi pić moją kawę
Pozwól mi pić moją kawę