RJD2-naprawdę Ramble John Krohn- amerykański, wywodzący się z Oregonu i dorastający w Ohio muzyk. Debiutujący w rapowej grupie z Columbus-Megahertz, zasłynął jako twórca tzw. abstrakcyjnego hip-hopu, czyli instrumentalnej muzyki opartej na charakterystycznej dla rapu rytmice i metodach tworzenia (sampling, cut’n’paste), zawierającej mnóstwo odwołań do innych gatunków muzycznych, takich jak rock, jazz, blues, soul, a nawet folk i muzyka etniczna. Debiut producenta, „Dead Ringer”, wydany w 2002 roku nakładem prestiżowej, undergroundowej wytwórni Definitive Jux (w szeregach której znajdują się też tacy artyści jak El-P, Aesop Rock, czy Cannibal Ox) jest uważany za najważniejsze obok „Entroducing” DJ’a Shadowa dokonanie w historii instrumentalnego hip-hopu. Po epce „The Horror” z 2003 roku (tak również nazywał się utwór otwierający „Dead Ringer”), w 2004 roku ukazał się następny pełnogrający album RJ’a- „Since We Last Spoke”, który miał o wiele mniej wspólnego z rapem niż „Dead Ringer”, na którym w trzech kawałkach gościnnie pojawiali się mc’s. „Since We Last Spoke” okazało się być porcją świetnej, ambitnej muzyki, w której znowu było słychać dużo rocka, downtempa, smooth jazzu, a także muzyki o korzeniach latynoskich (singiel „1976”- wtedy urodził się nasz producent). Tym razem płyta była w 100% instrumentalna, bez ani jednego gościnnego występu raperów. Oceniono ją jako bardzo dobrą, i wśród fanów RJD2 trwa dyskusja który krążek jest lepszy- „Dead Ringer”, czy „Since We Last Spoke”.

Źródło: Last.fm