Żaneta Bedyk - Przeszłość jak rozbite szkło

Historia mojego życia...
to było bardzo dawno...
myślisz że tego nie pamiętam...
lecz tego nie da się tak zapomnieć
wiesz..wiesz..wiesz..

1.
Wiedziałeś, że tak łatwo zranić mnie,
a mimo to robiłeś, bo
podobno cię wkurzałam
na noc się wracać bałam
gdy biłeś zakrywałam twarz..
Tak mijał czas
gdy wciąż wierzyłam w nas
i nigdy nie myślałam, że
kiedyś nadejdzie czas..
i zostawię cię

Ale teraz wiem
nie ma co płakać nad rozbitym szkłem
ja wiem ty wiesz,
że pogrzebał nas
dawno czas
i to już nie wróci

Ref.
Nie chce więcej smaku twoich ust
Nie chce więcej żebyś wyjmował nóż
Nie chce więcej teraz o tym wiem,
że musiałąm patrzeć na twoją śmierć
Nie chce więcej teraz widzieć cię
bo przez ciebie wszystko tak straciło sens
Nie chce już żyć dobrze to wiem..

2.
To ty popsułeś mnie
teraz to dobrze wiem
nie mogę normalnie żyć
ręcę wciąż trzęsą się..
Bo przez ciebie już nie mogę nawet spać
Gdy z krzykiem w nocy budze się
To teraz ty będziesz winny i
więcej nie obwiniaj mnie..



Ale teraz wiem
nie ma co płakać nad rozbitym szkłem
ja wiem ty wiesz,
że pogrzebał nas
dawno czas
i to już nie wróci

Ref.
Nie chce więcej smaku twoich ust
Nie chce więcej żebyś wyjmował nóż
Nie chce więcej teraz o tym wiem,
że musiałąm patrzeć na twoją śmierć
Nie chce więcej teraz widzieć cię
bo przez ciebie wszystko tak straciło sens
Nie chce już żyć dobrze to wiem..

Teraz będę tylko dla siebie
Nigdy więcej nie obwinisz mnie
Wynoś z mojego życia się


Ref.
Nie chce więcej smaku twoich ust
Nie chce więcej żebyś wyjmował nóż
Nie chce więcej teraz o tym wiem,
że musiałąm patrzeć na twoją śmierć
Nie chce więcej teraz widzieć cię
bo przez ciebie wszystko tak straciło sens
Nie chce już żyć dobrze to wiem..

Nigdy
Nigdy więcej
Wynoś się