Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Włodzimierz Wysocki
Popularne teksty
17. Fagata - Plastik
Włodzimierz Wysocki - Другу моему Михаилу Шемякину
Другу моему Михаилу Шемякину
Tekst dodał(a): Aleksandra0709
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Aleksandra0709
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): OMAMAR51
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Открытые двери
Больниц, жандармерий -
Предельно натянута нить, -
Французские бесы -
Большие балбесы,
Но тоже умеют кружить.
Я где-то точно - наследил, -
Последствия предвижу:
Меня сегодня бес водил
По городу Парижу,
Канючил: «Выпей-ка бокал!
Послушай-ка гитары!» -
Таскал по русским кабакам,
Где - венгры да болгары.
Я рвался на природу, в лес,
Хотел в траву и в воду, -
Но это был - французский бес:
Он не любил природу.
Мы - как сбежали из тюрьмы, -
Веди куда угодно, -
Пьянели и трезвели мы
Всегда поочередно.
А друг мой - гений всех времен,
Безумец и повеса, -
Когда бывал в сознанье он -
Седлал хромого беса.
Трезвея, он вставал под душ,
Изничтожая вялость, -
И бесу наших русских душ
Сгубить не удавалось.
А то, что друг мой сотворил, -
От бога, не от беса, -
Он крупного помола был,
Крутого был замеса.
Его снутри не провернешь
Ни острым, ни тяжелым,
Хотя он огорожен сплошь
Враждебным частоколом.
Пить - наши пьяные умы
Считали делом кровным, -
Чего наговорили мы
И правым и виновным!
Нить порвалась - и понеслась, -
Спасайте наши шкуры!
Больницы плакали по нас,
А также префектуры.
Мы лезли к бесу в кабалу,
С гранатами - под танки, -
Блестели слезы на полу,
А в них тускнели франки.
Цыгане пели нам про шаль
И скрипками качали -
Вливали в нас тоску-печаль, -
По горло в нас печали.
Уж влага из ушей лилась -
Все чушь, глупее чуши, -
Но скрипки снова эту мразь
Заталкивали в души.
Армян в браслетах и серьгах
Икрой кормили где-то,
А друг мой в черных сапогах -
Стрелял из пистолета.
Набрякли жилы, и в крови
Образовались сгустки, -
И бес, сидевший визави,
Хихикал по-французски.
Все в этой жизни - суета, -
Плевать на префектуры!
Мой друг подписывал счета
И раздавал купюры.
Распахнуты двери
Больниц, жандармерий -
Предельно натянута нить, -
Французские бесы -
Такие балбесы! -
Но тоже умеют кружить.
Больниц, жандармерий -
Предельно натянута нить, -
Французские бесы -
Большие балбесы,
Но тоже умеют кружить.
Я где-то точно - наследил, -
Последствия предвижу:
Меня сегодня бес водил
По городу Парижу,
Канючил: «Выпей-ка бокал!
Послушай-ка гитары!» -
Таскал по русским кабакам,
Где - венгры да болгары.
Я рвался на природу, в лес,
Хотел в траву и в воду, -
Но это был - французский бес:
Он не любил природу.
Мы - как сбежали из тюрьмы, -
Веди куда угодно, -
Пьянели и трезвели мы
Всегда поочередно.
А друг мой - гений всех времен,
Безумец и повеса, -
Когда бывал в сознанье он -
Седлал хромого беса.
Трезвея, он вставал под душ,
Изничтожая вялость, -
И бесу наших русских душ
Сгубить не удавалось.
А то, что друг мой сотворил, -
От бога, не от беса, -
Он крупного помола был,
Крутого был замеса.
Его снутри не провернешь
Ни острым, ни тяжелым,
Хотя он огорожен сплошь
Враждебным частоколом.
Пить - наши пьяные умы
Считали делом кровным, -
Чего наговорили мы
И правым и виновным!
Нить порвалась - и понеслась, -
Спасайте наши шкуры!
Больницы плакали по нас,
А также префектуры.
Мы лезли к бесу в кабалу,
С гранатами - под танки, -
Блестели слезы на полу,
А в них тускнели франки.
Цыгане пели нам про шаль
И скрипками качали -
Вливали в нас тоску-печаль, -
По горло в нас печали.
Уж влага из ушей лилась -
Все чушь, глупее чуши, -
Но скрипки снова эту мразь
Заталкивали в души.
Армян в браслетах и серьгах
Икрой кормили где-то,
А друг мой в черных сапогах -
Стрелял из пистолета.
Набрякли жилы, и в крови
Образовались сгустки, -
И бес, сидевший визави,
Хихикал по-французски.
Все в этой жизни - суета, -
Плевать на префектуры!
Мой друг подписывал счета
И раздавал купюры.
Распахнуты двери
Больниц, жандармерий -
Предельно натянута нить, -
Французские бесы -
Такие балбесы! -
Но тоже умеют кружить.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieSzykują już sale
Policje, szpitale.
Doprawdy tak łatwo tam trafić.
A biesy paryskie
Umieją nie wszystko,
Lecz zwodzić naprawdę potrafią.
Z rozpaczy płakać mi się chce,
Gdy wspomnę tamten wieczór:
Francuski diabeł kusił mnie
I gonił mnie ze świecą.
Podawał wódkę, szeptał: “Pij...
Posłuchaj mej gitary!”
W rosyjskich knajpach szklanki bił
Wśród Węgrów i Bułgarów.
A ja wzdychałem i co sił
Szukałem lasu, wody,
Lecz to francuski diabeł był,
Nie lubił więc przyrody.
Przyjaciel mój w ruletkę grał,
Podliczał kelner ceny
A diabeł upić nas wciąż chciał
I wódki lał strumienie.
A mój przyjaciel-geniusz, zuch,
Szaleniec i włóczęga, -
Gdy trochę choć wytrzeźwieć mógł,
To po rewolwer sięgał.
Pod prysznic wchodził, no i cóż...
Znikała wszelka niemoc,
I bies rosyjskich naszych dusz
Doprawdy zgubić nie mógł.
A mój przyjaciel talent miał
(A talent to dar Boga)
Do ręki znów kieliszek bral
I głośno krzyczał “W drogę!”
O, jego trudno było zwieść,
Oszukać trudno nawet,
Choć w duszę mu próbował wleźć
Uparty bardzo diabeł.
Litrami wódka ciekła znów,
A lokal wciąż był czynny.
I wysłuchali naszych słów
I winni, i niewinni.
Zapłaty chyba nastał czas,
Mieliśmy skończyć marnie.
Szpitale opłakały nas,
Płakali też żandarmi.
Do złej nas diabeł wciągał gry,
Do rąk nam wpychał szklanki,
Błyszczały na podłodze łzy,
A w nich pływały franki.
Cyganie rozwijali szal,
Na skrzypcach smętnie grali,
Wlewali smutek w nas i żal,
Aż gorzko było z żalu.
Uszami wódka ciekła już,
Zaczęły się katusze,
Lecz skrzypce wszystko, niczym nóż,
Z powrotem pchały w dusze.
Ormianie kawior jedli gdzieś,
Pierścienie rozrzucali,
A mój przyjaciel wypiął pierś
I z pistoletu palił.
Nabrzmiały żyły i we krwi
Zaczęło już coś pluskać.
A diabeł siedział vis-à-vis
I śmiał się po francusku.
Cóż znaczy szczęście - krótki czar!
A życie - głupi kawał!
Przyjaciel mój pieniądze darł,
Rozrzucał i rozdawał.
Szykują już sale
Policje, szpitale.
Doprawdy tak łatwo tam trafić.
A biesy paryskie
Umieją nie wszystko,
Lecz zwodzić niestety potrafią.
Tłum. Marlena Zimna
Policje, szpitale.
Doprawdy tak łatwo tam trafić.
A biesy paryskie
Umieją nie wszystko,
Lecz zwodzić naprawdę potrafią.
Z rozpaczy płakać mi się chce,
Gdy wspomnę tamten wieczór:
Francuski diabeł kusił mnie
I gonił mnie ze świecą.
Podawał wódkę, szeptał: “Pij...
Posłuchaj mej gitary!”
W rosyjskich knajpach szklanki bił
Wśród Węgrów i Bułgarów.
A ja wzdychałem i co sił
Szukałem lasu, wody,
Lecz to francuski diabeł był,
Nie lubił więc przyrody.
Przyjaciel mój w ruletkę grał,
Podliczał kelner ceny
A diabeł upić nas wciąż chciał
I wódki lał strumienie.
A mój przyjaciel-geniusz, zuch,
Szaleniec i włóczęga, -
Gdy trochę choć wytrzeźwieć mógł,
To po rewolwer sięgał.
Pod prysznic wchodził, no i cóż...
Znikała wszelka niemoc,
I bies rosyjskich naszych dusz
Doprawdy zgubić nie mógł.
A mój przyjaciel talent miał
(A talent to dar Boga)
Do ręki znów kieliszek bral
I głośno krzyczał “W drogę!”
O, jego trudno było zwieść,
Oszukać trudno nawet,
Choć w duszę mu próbował wleźć
Uparty bardzo diabeł.
Litrami wódka ciekła znów,
A lokal wciąż był czynny.
I wysłuchali naszych słów
I winni, i niewinni.
Zapłaty chyba nastał czas,
Mieliśmy skończyć marnie.
Szpitale opłakały nas,
Płakali też żandarmi.
Do złej nas diabeł wciągał gry,
Do rąk nam wpychał szklanki,
Błyszczały na podłodze łzy,
A w nich pływały franki.
Cyganie rozwijali szal,
Na skrzypcach smętnie grali,
Wlewali smutek w nas i żal,
Aż gorzko było z żalu.
Uszami wódka ciekła już,
Zaczęły się katusze,
Lecz skrzypce wszystko, niczym nóż,
Z powrotem pchały w dusze.
Ormianie kawior jedli gdzieś,
Pierścienie rozrzucali,
A mój przyjaciel wypiął pierś
I z pistoletu palił.
Nabrzmiały żyły i we krwi
Zaczęło już coś pluskać.
A diabeł siedział vis-à-vis
I śmiał się po francusku.
Cóż znaczy szczęście - krótki czar!
A życie - głupi kawał!
Przyjaciel mój pieniądze darł,
Rozrzucał i rozdawał.
Szykują już sale
Policje, szpitale.
Doprawdy tak łatwo tam trafić.
A biesy paryskie
Umieją nie wszystko,
Lecz zwodzić niestety potrafią.
Tłum. Marlena Zimna
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):