Wiktor Korszla - Twych oczu blask (Romeo i Julia)

Jak dwie świece co równo w lichtarzu palą się wśród nocy
I jak światła co drogę wskazują zgubionym i koją ich strach,
Tak Twój wzrok co jaśniejszy od lamp przemienił cały świat... i jest przemieniony
Na zawsze już nawet w nocy, we śnie nie trać z oczu Romea.

I na mnie patrz by źrenic Twych prawdziwy blask otulał mnie i tym mnie chronił.
Niech światła krąg wyznacza drogę, którą będę szedł aż tak bezbronny.
W tę ciemną noc już księżyc zgasł, a Twoja twarz jest taka jasna.
Gdy oczy swe odwrócisz gwiazdy zgasną.
Bo Ty i ja... choć tyle wyznać chcę to brak mi słów, są nic niewarte, bo kocham Cię!
Te słowa znaczą mniej niż wszystko to, co czuje sercem.
W tę piękną noc to z Twoich oczu pada na mnie jasny promień
I wszystko to, co było skryte wiesz już o mnie W tę jasną noc, cudowną noc, podarowaną nam.