Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Voltaire
Popularne teksty
17. LemON - Marta
Voltaire - Fear and Anguish
Fear and Anguish
Tekst dodał(a): AnnaV
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Klerych
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Radioaktywny
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
None of us will soon forget
The Day before those things arrived
In the Churchyard on the hill,
A man had just buried his bride
She returned that day, alive.
There's a silhouette on the horizon
Like an evil stain on the rising sun.
And as it approached, we saw it was her.
And her eyes were red,
She said "You're all dead!",
Then collapsed down to the ground
As if somebody cut her strings.
Fear and anguish reigns
Ever since they came.
We used to walk the streets of town
Now we know we never will again.
Suddenly over the hill
A dog lets out an anguished howl
There ain't a beast this side of Hell
That could've brought on what befell that hound.
He was torn from limb to limb.
There's an evil stench creeping on the wind.
Reeks of pestilence mixed with death and sin.
From over the range that is where we found
Scattered on the ground, fifty heads of steer.
But what's real queer;
We searched all around
No other part was found!
Fear and anguish reigned
Ever since they came.
We used to walk the streets of town
Now we know we never will again.
Some say from the skies they fell.
Others claim they came straight from hell.
Some swear they are from the dark,
Yet others they believe they came
From our angry hearts.
And tonight we ride
Out of desperation.
For the mountainside,
Towards the reservation.
See if they might know
How to stand the tide.
Yet when we arrived
They turn their heads,
And the chief said:
"Now you know how we felt
When the white man came!"
Fear and anguish reigned
Ever since they came.
We used to walk the streets of town
Now we know we never will again.
The Day before those things arrived
In the Churchyard on the hill,
A man had just buried his bride
She returned that day, alive.
There's a silhouette on the horizon
Like an evil stain on the rising sun.
And as it approached, we saw it was her.
And her eyes were red,
She said "You're all dead!",
Then collapsed down to the ground
As if somebody cut her strings.
Fear and anguish reigns
Ever since they came.
We used to walk the streets of town
Now we know we never will again.
Suddenly over the hill
A dog lets out an anguished howl
There ain't a beast this side of Hell
That could've brought on what befell that hound.
He was torn from limb to limb.
There's an evil stench creeping on the wind.
Reeks of pestilence mixed with death and sin.
From over the range that is where we found
Scattered on the ground, fifty heads of steer.
But what's real queer;
We searched all around
No other part was found!
Fear and anguish reigned
Ever since they came.
We used to walk the streets of town
Now we know we never will again.
Some say from the skies they fell.
Others claim they came straight from hell.
Some swear they are from the dark,
Yet others they believe they came
From our angry hearts.
And tonight we ride
Out of desperation.
For the mountainside,
Towards the reservation.
See if they might know
How to stand the tide.
Yet when we arrived
They turn their heads,
And the chief said:
"Now you know how we felt
When the white man came!"
Fear and anguish reigned
Ever since they came.
We used to walk the streets of town
Now we know we never will again.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieŻaden z nas prędko nie zapomni
Dnia po którym przyszli
Na kościelnym dziedzińcu na wzgórzu,
Mąż dopiero co pochował swą żonę
Wróciła tego dnia, żywa.
Zjawiła się sylwetka na horyzoncie
Jak złowroga smuga na wschodzącym słońcu.
Gdy się zbliżyła, zobaczyliśmy, że to ona.
Jej oczy były czerwone,
Powiedziała "Wszyscy jesteście martwi!"
I upadła na ziemię,
Jakby ktoś zerwał sznurki.
Strach i cierpienie zapanowały
Od momentu, gdy nadeszli.
Zwykliśmy kroczyć miasta ulicami
Teraz wiemy, że już więcej nie będziemy.
Nagle od strony wzgórza
Psa udręczony wyrwał się skowyt
Nie ma bestii po tej stronie Piekła
Która mogłaby uczynić to, co spotkało tego psa.
Został rozdarty na strzępy.
Złowieszczy smród pełznie z wiatrem.
Cuchnie zarazą z dodatkiem śmierci i grzechu.
Od strony wzgórza, tam znaleźliśmy
Porozrzucane dookoła, pięćdziesiąt głów bydła.
Ale najbardziej osobliwe jest to;
Przeszukaliśmy okolicę
I nie znaleźliśmy reszty ciał!
Strach i cierpienie zapanowały
Od momentu, gdy nadeszli.
Zwykliśmy kroczyć miasta ulicami
Teraz wiemy, że już więcej nie będziemy.
Jedni mówią, że spadli z nieba.
Inni, że wyszli prosto z piekła.
Jedni twierdzą, że wyszli z ciemności,
A inni wierzą, że oni wyszli
Z naszych złych serc.
Tej nocy jedziemy,
W desperacji.
Ku wzgórzom,
Ku rezerwatowi.
Sprawdzić, czy oni mogą wiedzieć
Jak powstrzymać tą falę.
Lecz gdy dotarliśmy na miejsce
Oni pokręcili głowami,
A ich wódz powiedział:
"Teraz wiecie jak my się czuliśmy
Gdy biały człowiek nadszedł!"
Strach i cierpienie zapanowały
Od momentu, gdy nadeszli.
Zwykliśmy kroczyć miasta ulicami
Teraz wiemy, że już więcej nie będziemy...
Dnia po którym przyszli
Na kościelnym dziedzińcu na wzgórzu,
Mąż dopiero co pochował swą żonę
Wróciła tego dnia, żywa.
Zjawiła się sylwetka na horyzoncie
Jak złowroga smuga na wschodzącym słońcu.
Gdy się zbliżyła, zobaczyliśmy, że to ona.
Jej oczy były czerwone,
Powiedziała "Wszyscy jesteście martwi!"
I upadła na ziemię,
Jakby ktoś zerwał sznurki.
Strach i cierpienie zapanowały
Od momentu, gdy nadeszli.
Zwykliśmy kroczyć miasta ulicami
Teraz wiemy, że już więcej nie będziemy.
Nagle od strony wzgórza
Psa udręczony wyrwał się skowyt
Nie ma bestii po tej stronie Piekła
Która mogłaby uczynić to, co spotkało tego psa.
Został rozdarty na strzępy.
Złowieszczy smród pełznie z wiatrem.
Cuchnie zarazą z dodatkiem śmierci i grzechu.
Od strony wzgórza, tam znaleźliśmy
Porozrzucane dookoła, pięćdziesiąt głów bydła.
Ale najbardziej osobliwe jest to;
Przeszukaliśmy okolicę
I nie znaleźliśmy reszty ciał!
Strach i cierpienie zapanowały
Od momentu, gdy nadeszli.
Zwykliśmy kroczyć miasta ulicami
Teraz wiemy, że już więcej nie będziemy.
Jedni mówią, że spadli z nieba.
Inni, że wyszli prosto z piekła.
Jedni twierdzą, że wyszli z ciemności,
A inni wierzą, że oni wyszli
Z naszych złych serc.
Tej nocy jedziemy,
W desperacji.
Ku wzgórzom,
Ku rezerwatowi.
Sprawdzić, czy oni mogą wiedzieć
Jak powstrzymać tą falę.
Lecz gdy dotarliśmy na miejsce
Oni pokręcili głowami,
A ich wódz powiedział:
"Teraz wiecie jak my się czuliśmy
Gdy biały człowiek nadszedł!"
Strach i cierpienie zapanowały
Od momentu, gdy nadeszli.
Zwykliśmy kroczyć miasta ulicami
Teraz wiemy, że już więcej nie będziemy...
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):