Venom - Clarisse

Clarisse, jaką perfumę dziś nosisz, nie, nie mów mi, ja wiem
I mydło, którym się umyłaś
Chodź do mnie, nie ból się, nie ugryzę cię
No może tylko trochę, może tylko roztocz
Wiesz bez okien, bez wiatru, deszczu lub śniegu
Czuję się trochę dziwnie, ale oczywiście ty o tym wszystkim wiesz
Powiedz mi o barankach, Clarisse, powiedz mi dlaczego się boisz
Wiem kiedy twój ojciec umarł, coś tam umarło
Widzieć prostotę w każdej śmiertelnej rzeczy to dar, który ma niewielu ludzi
Co czyni zabójcę szaleńcem to nie jest obrzydliwe to smutne
Śnię o drzewach, teraz czuję zapach morza, nie uważasz tego za zabawne?
Masz przyjemności ciała, Clarisse, czujesz słońce
Ale po ciemniejszej stronie, czujesz jak gniew rośnie, czujesz satysfakcjonującą nienawiść
A gdybyś musiała zabijać wbrew swojej najsilniejszej woli, nie wystrzeliłabyś tej kuli późno
Proszę, nie osądzaj mnie, więc poczekaj, zanim podejdziesz bliżej klatki
Pozwól mi posmakować zapachów twoich własnych komórek ciała, nie możesz mnie zakrywać wściekłością
zjadłem, by się nakarmić, zabiłem w naturze, uwierz mi, czy nie słyszysz echa w swoim umyśle
Mówią, że jestem szalony, prawda, ale czy naprawdę wiedzą, dlaczego?
Mówią, że jestem tylko kanibalem, którego nie rozumieją ani nawet nie próbują
Bo w nocy kiedy szepczę z mojej celi i gram w moją psychiatryczną grę
Rano, gdy więzień nie żyje, wieszają mi nową sławę
Gdybym chodził po ulicach jako wolny człowiek w upale, nie mógłbym przerazić tłumu
Ale w cichym domu, w którym bylibyśmy sami, trzeba by było odświeżyć całun
Proszę uwierz, że nie mógłbym cię skrzywdzić, spróbuję sprawić, że poczujesz się
Przywitana jak przyjaciel, zaprosiłbym cię na posiłek
Wtedy rozerwałbym twoją jedwabistą pierś, wyrwałbym bijące i krwawe serce
Obgryzał z żądzy miękkie podcinając szyję, plując i powoli gotując
Karmię cię jak zakrwawiony owoc dzika w ustach i przyozdobionymi różami
Nie czuję do ciebie nic bardziej martwego niż piekło, posiłek dla głodnego człowieka