UnFaced - Jeden

Nie pamiętam kompletnie nic
Nie wiem czy to jawa czy sen
W głębi mnie narasta krzyk
Ta straszna cisza zatrzymuje mnie

Kiedy wojna skończyła ze mną
Budzę się, lecz nie widzę
Jak niewiele ze mnie zostało
Wszystko jest fikcją prócz bólu

Wstrzymuję oddech, pragnąc śmierci
Błagam Boże, obudź mnie

Czuję się jakbym był w łonie matki
Czuję jak pompują we mnie życie
Nie mogę doczekać odkrycia się
Spójrz na ten czas, kiedy będę żył

Karmiony rurką, która we mnie tkwi
Jak w tych wojennych powieściach
Przywiązany do maszyn, dzięki którym jestem
Proszę, odetnij mi to życie

Wstrzymuję oddech, pragnąc śmierci
Błagam Boże, obudź mnie

Świat przeminął, ja zostałem sam
Boże pomóż
Wstrzymuję oddech, pragnąc śmierci
Błagam Boże, obudź mnie

Ciemność
Więzi mnie
Jest wszystkim co widzę
Totalny horror
Nie mogę żyć
Nie mogę zejść
Uwięziony sam w sobie
Ciało moją celą

Przeciwpiechotna mina
Zabrała mi wzrok
Zabrała mi mowę
Zabrała mi słuch
Zabrała mi ręce
Zabrała mi nogi
Zabrała mi duszę
Zostawiła mnie żywcem w piekle