Už jsme doma - Hlína

Glina

Dokąd leci cień, który siłę traci
Dokąd leci?
Dokąd leci wir, który nic nie pochwyci
Dokąd leci?
Dokąd lecę ja?

Glina się w kraju przewala
Korzenie łapczywie połyka
Coś ją uciska - coś tu jest
Straszy ją własny wygląd
Do wnętrza zajrzeć nie może - wszechświatem przykryta!

Dokąd leci ton, który nagle zamilknie
Dokąd leci?
Kam leci strzała, która nie doleci
Dokąd leci?
Dokąd lecę ja?

Glina się w kartach przegrzebuje
Ślepota w ciemności zanika
Nie wie, w co wątpi
Nie wie, czego się wystrzegać
Na wysokość nie wstąpi - na ogniu przybita!

Glina się wokół siebie obraca
Wszystkiego w sobie dotyka
Krzemieniami iskrzy zamiast oczu
Nie ma się na co skarżyć
W przyszłość nie zajrzy - na wszystkie strony rozlana!

Zamknięte pokoje duszę moją studzą
(Glina by leciała, ale nie wie którędy)

Coś siebie we mnie jak sierota szuka
(Glina by leciała, nawet gdy się nie da)

Trzymają mnie za klamkę moje własne dłonie
(Glina by leciała, może się to stanie)

Co tam jest za drzwiami? Kto to mnie szuka?
(Nareszcie glina się z ziemi podnosi)

Glina się wysoko wysoko w chmurach
Nad swą głową niknie
Ogień się z wszechświatem popukają w czoło
Glina na ziemię się wali ...
Glina na ziemię się wali!