The Peculiar Pretzelmen - Pretty Eyes

Piękne oczy, och, te piękne oczy
Piękne oczy, och, te piękne oczy

Piękne oczy, och, te piękne oczy
Otwierają się odrobinę za szeroko
Głęboko w nich zderzają się potężne okręty
Rozbitkowie wyrzuceni na jej brzeg
żyją, lecz nie opowiedzą o uwodzicielskich syrenach
Patrzą jedynie bezcelowo w otwarte niebo
i bezmyślnie mamroczą

Piękne oczy,
och, te piękne oczy
Piękne oczy,
och, te piękne oczy

Jak klejnoty połyskujące w piasku
Pochodnie płonące na odległych ziemiach
Przechodzą przez rzeki i walczą z morzami
Rozrywają zamki, do których nie ma klucza
Wspinają się na mury z szubienicą na szyi
A wszystko dla tych

Pięknych oczu,
och, tych pięknych oczu
Pięknych oczu,
och, tych pięknych oczu

Piękne oczy,
och, te piękne oczy
Piękne oczy,
och, te piękne oczy

Piękne oczy, och, te piękne oczy
Otwarte odrobinę za szeroko
Wystarczająco szeroko, by się w nich zatracić
A w nich szczątki pozostają ukryte przez wieczność
Pochłonięte w pełni przez fale tęczówki
Te piękne oczy
Te piękne oczy

Uważajcie, młodzi chłopcy,
dryfujący i zagubieni
Każdy skarb ma swoją cenę
A te drogocenne kamienie, które patrzą na was
Mogą nasycić się zanim wy zdążycie
Niejeden mężczyzna przeklina za swoją klęskę te
Piękne oczy,
och, te piękne oczy
Piękne oczy,
och, te piękne oczy

Piękne oczy, och, te piękne oczy
Otwarte odrobinę za szeroko
Głęboko w nich żyjemy i umieramy
Znikamy we mgle, aby już nigdy nie powrócić
Podążamy za światłem, które wolno się wypala
Gdy ogień zgaśnie, nikt nie będzie zaskoczony
Kolejna dusza zatraciła się w tych
Pięknych oczach,
och, tych pięknych oczach
Pięknych oczach,
och, tych pięknych oczach