The Color Morale - Misery Hates Company

Zapomnij o wczorajszym, ono oddala się od ciebie
Żyj bez wątpliwości, że po prostu nie odejdzie
Wszyscy staliśmy na krawędzi, rozważając skok
Wzrost strachu, utrata wiary, nie potrafimy odejść

Widzisz twarz, którą myślisz, że znasz
Jednak to nie jedyna, którą pokazuję
Odczuwam więcej, więcej w domu
W miejscach, których nie znam

Nie przynależę do moich błędów, jestem zmęczony śpiąc całkiem rozbudzony
To powoli mnie zabija, to samotność w tłumie
Nawet gdy się czołgam, wlekę swoje nogi, kiedy ten świat się za mną ujmie?
To powoli mnie zabija, to samotność w tłumie, nie potrafię w ogóle nie czuć

Znajduję siebie tutaj ponownie
Ale nie mam pustych rąk
Nie odchodzę, nie jestem skończony, nie jestem typem, który by uciekł
Bycie zgubionym jest uroczym miejscem, by ponownie się odnaleźć

Widzisz twarz, którą myślisz, że znasz
Jednak to nie jedyna, którą pokazuję
Odczuwam więcej, więcej w domu
W miejscach, których nie znam

Nie przynależę do moich błędów, jestem zmęczony śpiąc całkiem rozbudzony
To powoli mnie zabija, to samotność w tłumie
Nawet gdy się czołgam, wlekę swoje nogi, kiedy ten świat się za mną ujmie?
To powoli mnie zabija, to samotność w tłumie, nie potrafię w ogóle nie czuć

Jestem winny kolejny strzał do świata
On strzelił do mnie i spudłował
Jestem sobie winny kolejną szansę
Zabierz mnie z powrotem do początku
Wszyscy bierzemy się z czegoś

Nie przynależę do moich błędów, jestem zmęczony śpiąc całkiem rozbudzony
To powoli mnie zabija, to samotność w tłumie
Nawet gdy się czołgam, wlekę swoje nogi, kiedy ten świat się za mną ujmie?
To powoli mnie zabija, to samotność w tłumie, nie potrafię w ogóle nie czuć