Solas - On A Sea Of Fleur De Lis

Wielbię cię, matko Mario
Ale czy mogłabyś zmienić mnie na powrót w wiedźmę?
I pozwól mi żyć w ramionach starego wiązu
Daj ćmom ich własne królestwo
Za płace listonosza pracowałabym dla ciebie
Od tego drzewa zamiatałabym i odchodziła
Bilion błękitnych sfer wieczności
I w krótkim czasie będziesz mieć własne morze

Nie wpatruj się tylko, naprawdę
Usłysz moją modlitwę, oddaje ci ją wolno
Czy jesteś tam, fleur de lis?

Wielbię cię, matko Mario
Ale czy mogłabyś zmienić mnie na powrót w wiedźmę?
I czy pozwoliłabyś mi żyć znów w objęciach wierzby
Latając dookoła nie związana szwami
Od tak dawna ten pokój był tak pusty
Czekamy przy bramach na echo
W blasku twoich świeżo wymytych fresków
Gdzie Jezus trzyma Jana do swej piersi

Owinięty szczelnie i lekko bujany
Nikt nie powinien być aż tak święty
W twoich szatach fleur de lis

Wielbię cię, matko Mario
Ale czy mogłabyś zmienić mnie na powrót w wiedźmę?
Jako wiedźma kochałabym cię bardziej niż jakikolwiek mężczyzna zdoła
Więc choć mrugnij, choć przytaknij, daj znak do cholery
Nie bądź taka, Mario i nie mów tacie
On nie musi wiedzieć, jak się z nami znalazł
Nie przejmuj się tymi siedmioma pieczęciami
"Bo tata był jednorazową umową"

Raz, dwa, trzy to mogłoby być tak proste
Tam będziemy, ja i mój kochany
Na morzu fleur de lis

Do, re, mi to mogłoby być tak proste
Tam będziemy, ja i mój kochany
Na morzu fleur de lis