SID - Mascara

"Dlatego właśnie nie cierpię nocnego wiatru"
Zwiesiłaś głowę i głosem, obniżonym ze wzruszenia, pożegnałaś się
Trzymaliśmy swoje dłonie i czuliśmy ten wonny zapach wieczornego posiłku, gdy wracaliśmy do domu

Nie zdążyliśmy nawet nazwać tego miłością
Gdy rozbiła się klepsydra, odliczająca czas
Do naszego pocałunku
I ta zalotka, o której zapomniałaś
Którą zostawiłaś za sobą
Tak jak nasze spotkanie
To wszystko okazało się kłamstwem

Na oknie ukazują się cienie, przybierające różne kształty
Jednak nie mogę się z nich śmiać
Jestem zbyt przepełniony miłością

Proszę
Niech coś dobrego wydarzy się także jutro
Wiem, że nie możesz mnie usłyszeć
Jednak zastanawiam się, czy mogę myśleć w ten sposób

Dwie pory roku wypełnione były mną
Zastanawiam się, ile z tego byłem w stanie
Zostawić Tobie
Nadal śpię
I powoli zapadam się w przepaść, głębszą nawet
Niż głębia Twoich oczu

To dotyczyło nas obojga
Więc pragnąłem to opóźnić
I zamknąłem to uczucie
Którego nagle zaczęło mnie przepełniać

Ty, która powiedziałaś "do zobaczenia" i delikatnie mi pomachałaś
Kto by pomyślał, że nadejdzie dzień w którym będę chciał Cię chronić, ale nie będzie to w mojej mocy

Znaczenie rozmazanego tuszu do rzęs
Przyszło do mnie zbyt późno
Dopiero teraz odkryłem, co kryło się za tym żalem

Proszę
Czy może się coś dobrego przydarzyć także Tobie?
Wiem, że nie możesz mnie usłyszeć
Jednak chcę teraz myśleć w ten sposób

Ten pocałunek
I ta zalotka, o której zapomniałaś
Którą zostawiłaś za sobą
Tak jak nasze spotkanie
Nie chcę, aby to wszystko było kłamstwem
Nasze oddzielne ścieżki
Które połączyły się gdzieś na rozdrożu dróg