Sergey Lazarev - Алый закат

Nie ma potrzeby i nie mam jej nic do powiedzenia
Niech wiatr znów zamiata biały piasek
Wszystkie drogi prowadzą do jej podstępnego serca
Wszak moje puka tylko przez bezwładność
Nie mam jej nic więcej do powiedzenia, ona nauczyła się żyć, a ja umierać!
Patrząc mi w oczy, kłamstwo jest tak okrutne
Telefon się zepsuł, co do cholery znowu?
Znowu

Szkarłatny zachód słońca zamiast niej
Ulecz moją duszę i serce
Szkarłatny zachód słońca, zbliża się noc
Wewnątrz panuje burza, burza i słony deszcz
Szkarłatny zachód słońca zamiast niej
Ulecz moją duszę i serce
Szkarłatny zachód słońca, zbliża się noc
Wewnątrz panuje burza, burza i słony deszcz

Znowu jestem w samochodzie na jej podwórku
Co zrobiłaś z nami, kochana?
Znów piję ten bólu koktajl
On ogrzeje mnie jak zimowa burza śnieżna
Nie mam jej nic więcej do powiedzenia
Oprócz prawdy, która wróci rano
Nawet w tym piekle wbrew wszystkiemu
Znajdę ją znów, znajdę ją znów
Znajdę

Szkarłatny zachód słońca zamiast niej
Ulecz moją duszę i serce
Szkarłatny zachód słońca, zbliża się noc
Wewnątrz panuje burza, burza i słony deszcz
Szkarłatny zachód słońca zamiast niej
Ulecz moją duszę i serce
Szkarłatny zachód słońca, zbliża się noc
Wewnątrz panuje burza, burza i słony deszcz

Szkarłatny zachód słońca zamiast niej
Ulecz moją duszę i serce
Szkarłatny zachód słońca, zbliża się noc
Wewnątrz panuje burza, burza i słony deszcz

Szkarłatny zachód słońca zamiast niej
Ulecz moją duszę i serce
Szkarłatny zachód słońca, zbliża się noc
Wewnątrz panuje burza, burza i słony deszcz
Szkarłatny zachód słońca zamiast niej
Ulecz moją duszę i serce
Szkarłatny zachód słońca, zbliża się noc
Wewnątrz panuje burza, burza i słony deszcz