S.H.E. - Blossomy

KWIATY PONOWNIE ROZKWITŁY (Rozkwitnąć)

W końcu ludzie omijający się wzajemnie, spotkają się.
W końcu, wszystkie rany się zagoją.
Kwiaty ponownie rozkwitły,
wreszcie.
Serce znów przepełni...
odwaga.

Oglądając film,
którego sama jestem bohaterką,
przewrotny zarys mego życia...
Wspomnienia są darem,
ale również odwiecznym wrogiem,
sprawiającym, że łzy...
płyną bez końca.
Nie chcę dorosnąć, pewnego dnia,
choć nie zdołam cofnąć czasu.
Komu zawdzięczam ten przykry los?
By uronić jedną łzę,
ilu wymaga od ciebie westchnień?
Kto mnie zrozumie?
Bohaterkę dla nikogo.
Tonąc w największej głębi samotności,
raz za razem, pragnęłam jej ulec.
Kwiaty ponownie rozkwitły,
choć...
ten zapewne pozbawiony...
szans.
Doświadczając najmroczniejszej rozpaczy,
po raz kolejny zadaję sobie pytanie:
Kwiaty ponownie rozchylą swe płatki,
tego dnia,
jeśli daleko stąd...
odległy?
Zanucę piosenkę,
której sama jestem bohaterką:
co stało się z moim życiem?
W tym roku przeniosłam się
do akademika dla dziewcząt.
Odtąd śmiech i łzy pozostaną ze mną.
Pokonaj las deszczowy,
by w tułaczce za tęsknotą poznać,
nowy świat, a ujrzysz co piękne prawdziwie.
Gdy nocne koszmary miną,
otworzę oczy i będziesz tu,
czekając na mnie...
niczyjej jutro.
W końcu ludzie omijający się wzajemnie, spotkają się.
W końcu, wszystkie rany się zagoją.
Kwiaty ponownie rozkwitły,
wreszcie.
Serce znów przepełni...
odwaga.
Jeśli pójdziesz ze mną,
wtedy nie znajdę wymówki, żeby się poddać.
Kwiaty ponownie rozkwitły,
już.
Dzień ponownie maluje błękitem,
pejzaż.
W końcu ludzie omijający się wzajemnie, spotkają się.
W końcu, wszystkie rany się zagoją.
Kwiaty ponownie rozkwitły,
wreszcie.
Serce znów przepełni...
odwaga.
Jeśli pójdziesz ze mną, (...za mną)
wtedy nie znajdę wymówki, żeby się poddać.
Kwiaty ponownie rozchylą swe płatki,
już.
Dzień na nowo pomaluje błękitem,
pejzaż.