Ryczące Dwudziestki - Dr. Gin

Gin! Gin!

Znów mnie odwiedziłaś przyniosłaś garść,
Pachnących wiatrem wspomnień sprzed lat,
Zrządzeniem losu z rąk wydartych mi,
W mej szklance dr. Gin.

Mnie pytasz kiedy i czy możesz wejść,
Pod dachem marzeń tęsknoty śpiew,
Za drzwiami życie i szare są dni,
W mej szklance dr. Gin.

W mej szklance dr. Gin!

Przed dziobem jutro, gdzieś w oddali brzeg,
Nadziei płomyk tli jeszcze się,
Morzu oddany, lecz w niewoli dziś,
W mej szklance dr. Gin.

W mej szklance dr. Gin.

Gin! Gin!

Daleka droga na krańce mych marzeń
Tęsknota, tęsknota, yeah!
Gdy w szklance błyszczy
Przez moment jest łatwiej,
I jakby, i jakby lżej.

Sztormowe dni i noce bez gwiazd,
Wskazujesz dłonią mój stary świat,
Cisza doskwiera, lecz łatwiej jest, gdy,
W mej szklance dr. Gin.

W mej szklance dr. Gin.

Gin!