Rover - Powrót do przeszłości

Zawsze będę pamiętał o tym,
Jakie za młodu odjebaliśmy głupoty.
Wychodzę z domu, mijam pierwsze tagi w tynku
Jest dwudziesta pierwsza, żyd ma sklep w innym budynku.
Chce mi się pić, żyć często nie chcę,
Gdy kolejny paragon każe mi płacić, kurwa mać, za bezcen.
Żaden z nas jeszcze nie jeździ Mercem
A jak dzwonię to mówią „Ziom za rok na bank będę“.
Ze zmiennym szczęściem, zmiennym podejściem
Z receptami na to by bez bólu przejść przez klęskę.
Pomyśl, gdybyś o śmierci wiedział w przeddzień
Czy tego ostatniego dnia żyłbyś tak jak nigdy wcześniej?
Nie wiem ale czuję, że dusi mnie osiedle,
Kiedyś muszę stąd odejść by zostawić młodym miejsce.
Refleksje, czy ktoś zastąpi nas na klatkach
I jak my w pełni zrozumie kulturę tego miasta?
Tu na każdym kroku nasz ślad po naszych akcjach,
Umarło coś z nami, a ból wypełnił gardła.


Ref:
Ilu B-Boy’ów? Ilu MC’s?
Ilu writer’ów dba jeszcze o tak zwany styl?
Wiem, nic nie mów. Gdy odejdę po prostu daj mi słowo,
Że zastąpisz tych co byli tu przed tobą. (x2)


Zawsze będę pamiętał o tym,
Jakie za młodu odjebaliśmy głupoty.
Wchodzę do domu, dawniej wchodziłem na bloki,
Obserwowaliśmy Zachód myśląc o Kalifornii.
95' ominąłem, urodziłem się za późno
I dopiero w 2006 wydymałem próżność.
Na próżno, sam powiedz, spędź mi sen z powiek.
Bo może od sześciu lat na chuj ten rap robię.
Nawet jeśli, to jest grono osób, które we mnie wierzy,
Od High Time Label po kilku żołnierzy.
Reprezentuję Czarnów gdziekolwiek bym nie był
I kielecki styl bycia z pożądaniem wiedzy.
Dzieciaku kochaj rap i sam to przeżyj.
Koncerty na których na chwilę tracisz świadomość
Bo ktoś zagrał tak, że twoje plecy płoną.
Na to, ze ta kultura przetrwa daj mi słowo.
Nic więcej...


Ref:
Ilu B-Boy’ów? Ilu MC’s?
Ilu writer’ów dba jeszcze o tak zwany styl?
Wiem, nic nie mów. Gdy odejdę po prostu daj mi słowo,
Że zastąpisz tych co byli tu przed tobą. (x2)