Robbie Williams - The 90's

Podejmując historię w momencie gdzie skończyłem, teraz jest rok 1990, więc szkoła może się pieprzyć
Nie mam zdanego GCSE, nie miałem niczego więcej niż D,
Nie mogłem powiedzieć mamie, bo by mnie zbiła
Ja i Tate siadaliśmy na butelkowej zieleni, gdy życie było gówniane Podzieliliśmy się pięcioma funciakami i kupiliśmy sześć puszek gorzkiego piwa
Dziesięć Bensonów zabrało mnie do domu i wypaliłem smutek Gdybym tylko mógł uniknąć matki, może powiem jej jutro Przeszedłem chwiejnym krokiem przez drzwi i rzekłem "Mamo, to więc tak." Ona powiedziała "Ten gościu gada przez telefon, a ty dostałeś się na listę! Jesteś w boys bandzie, synu, chodź i daj mi buziaka!"
Zadzwoniłem do Martina i Richa i kontynuowałem ekscytacje
"Chłopaki, nie wierzę, będę sławny!
Będę podjeżdżał po was w Porsche i kupię wam mnóstwo tenisówek." Spotkałem innych gości, jeden wydawał się być fiutem Myślę, że to wyjdzie jak Nowe Dzieciaki w Bloku

Nie mogę się fatygować, bo jestem leniwy
Nienawidzę tych co mnie nienawidzą
Nie potrafię wybaczyć i to szalone, skarbie
Teraz jestem gwiazdą teledysków
A ty wiesz kim jesteś, skarbie?

(Tylko chciałem to sprostować,
to ja sprawiam kłopoty w tym mieście
za pięciu z nas)

Adoptowałem czterech braci, niektórych lubiłem bardziej niż innych Jeden był jak brat z innej matki
Lecz główny piosenkarz sprawiał, że było trudno go polubić
Ale wciąż go kochałem, by go wkurzyć
Przez pierwsze trzy miesiące, wiesz, prawie odszedłem
Grałem w piłkę z moim tatą, a on powiedział "nie bądź fiutem!
Odblokuj kule, twój umysł jest spluwą,
Zastrzelisz się, jak będą numerem jeden!"

Nie mogę się fatygować, bo jestem leniwy
Nienawidzę tych co mnie nienawidzą
Nie potrafię wybaczyć i to szalone, skarbie
Teraz jestem gwiazdą teledysków
A ty wiesz kim jesteś, skarbie?

(Tylko chciałem to sprostować,
to ja sprawiam kłopoty w tym mieście
za pięciu z nas)

Teraz chodzę na obiady z Versace, na lunch z Księżną Dianą
I dostanę za skórę jeśli opuszczę mój przybytek
Ponieważ tak jak jesteśmy kochani, również jesteśmy nienawidzeni Chłopcy robią się zazdrośni, bo dziewczyny zdobywają plakietki
Teraz jesteśmy sławni i tak, i tańczymy i tak
I myślę ''Mogę śpiewać, Dlaczego zostałem postawiony z tyłu?" Więc pieprzyć zespół, dajcie mi Sambucę i gak
Wszyscy jesteśmy kłębkami nerwów a nie bandą braci

Nie mogę się fatygować, bo jestem leniwy
Nienawidzę tych co mnie nienawidzą
Nie potrafię wybaczyć i to szalone, skarbie
Teraz jestem gwiazdą teledysków
A ty wiesz kim jesteś, skarbie?

(Tylko chciałem to sprostować,
to ja sprawiam kłopoty w tym mieście
za pięciu z nas)

I teraz to łamie moje serce bo marzenie zamieniło się w gówno
Nie jestem spłukany, lecz niedługo się załamię
I zawsze mam kłopoty, lecz przestałem przepraszać
Wszyscy się martwią "Co jest do cholery nie tak z Robbiem?
On nie odbiera telefonu, on ze mną nie gada
Widziałem go na telebimie w Glastonbury."
I teraz uciekam od wszystkiego czym byłem
I jestem wkurzony i wyruchany, a mam tylko dziewiętnaście lat Nie mogę się dłużej dostosowywać, nie mogę dłużej występować
Lecz chłopcy wiedzą, że jestem w dupie, więc pokazują mi drzwi I prawdę mówiąc, nie pasowałem na tyle by zostać
Więc zawiesiłem głowę i odszedłem.

To było w latach 90; od roku 90 do 95

Nie mogę się fatygować, bo jestem leniwy
Nienawidzę tych co mnie nienawidzą
Nie potrafię wybaczyć i to szalone, skarbie
Teraz jestem gwiazdą teledysków
A ty wiesz kim jesteś, skarbie?

(Tylko chciałem to sprostować,
to ja sprawiam kłopoty w tym mieście
za pięciu z nas)