Patrycja Kosiarkiewicz - Lady Harriet

Lady, lady Harriet
Wstała lewą nogą.
Lady, lady Harriet
Siedzi osowiała
Na aksamitach
Z espresso w dłoni.

Gipsy, gipsy woman
Zaglądając w fusy
Łypie chciwym okiem
Na portfelik Diora.
Pożyje pani! – cygani.

Ref. Mylisz się ma droga, wielce mylisz się.
Ja umarłam dawno usłyszawszy, że
John prawdziwie kocha, kocha miliony me.
Widzisz funta kłaków warte przepowiednie twe.

Zabrzmią arie, odkręca gaz Lady Harriet.

Lady, lady Harriet
Wiozą na sygnale.
Siwy pastor ściska
W dłoniach blade palce.
Bóg nie wzywał cię, jeszcze nie.

Ref. Mylisz się mój drogi, wielce mylisz się.
Bóg mnie wezwał dawno, gdy usłyszał, że
John prawdziwie kocha, kocha miliony me.
Widzisz funta kłaków warte modlitwy twe.
Nie ty jedna Harriet.
To klasyka Harriet.
Szkopuł, by ze złego
wysnuć coś dobrego.