Nomad - Groping the Secret Corpses

kotary mnożą czerwieni mrok
noc szczuje ciszą by spełnić się
zaszczepiasz atrament w mój mały krok
czuję cię nad wiatrem
chodź - okryj się, przytul się
zimno tysiąca chwil - ukrywasz się?
ogrzej się, wściekła ma córo
ponętny sen, wykrwawiam się
dziś me ciało jest takie gorące
serce toczy te litry krwi
pragnę się wyciągnąć na ołtarzu złóż
dotknąć tej pięknej nocy
i pełzać w śluzie jęków
i już, nadpal mnie... pobrudź mnie...
pamięć ma to podróż
gdzieś ponętą tam
dlaczego masz takie ostre kły?
oczyma straszyć chcesz?
jesteś jak mit słyszany gdzieś
no, teraz ponieś mnie do ciemnych próśb
do zbocza zamkniętych ust
otwieram demoniczny grób
to sen, prawda?
nie wiem jak dotknąć cię
bawię tylko się
jazgot trąca mą szyję
oczy twe pełne łez
ty też boisz się?
nawet teraz wyzionął bym się na chlubnym ciele mego wyrzutu
mam cię w dłoniach - cielesnych służbach
rozpruj mnie swą żądzą
dziś to piekła ton, nocny ślub
wyryjmy się, wzlećmy w gorącym splocie pod ogień
księżyca wzrok...
piję twe usta namiętnie
wiesz jak mnie zdobyć
masz jedną chwilę, by zmęczyć się
suń mną po ziemi i szeptaj "nie"
pamiętam, pamięć otwiera trumnę
czy potrafisz być nagrodą za dnia?
teraz ciemność panoszy króla zła
otwieram demoniczny grób
to sen, prawda?
nie wiem jak dotknąć cię
bawię tylko się
jazgot trąca mą szyję
oczy twe pełne łez
ty też boisz się?