Nina Urbano - Gdy się rozwidniało

Wyruszali na wojenkę chłopcy nasi
Gdy po sadach już dorodna jesień stała
I śpiewali smętną piosnkę o tej Kasi
O Kasieńce, co o rosie wołki wyganiała

Kasiu, Kasiu, idzie złota jesień
Kasiu, Kasiu, co też nam przyniesie?
Kasiu, Kasiu, daj mi rączkę białą
Tak jak wtedy, tam na łące, gdy się rozwidniało (x2)

Przy armacie kare konie, siwe konie
Zadyszane, po pęciny w szarym piachu
I był kapral podchorąży w dywizjonie
Borem, lasem, polną drogą wojska szły na zachód

Kasiu, Kasiu, Kasiu rozśpiewana
Kasiu, Kasiu, moja ukochana
Kasiu, Kasiu, daj mi rączkę białą
Tak jak wtedy, tam na łące, gdy się rozwidniało (x2)

Świat w ostatnią noc sierpniową się pogrążył
Nie wiadomo, co się zdarzy za godzinę
W płytkim rowie usiadł kapral podchorąży
Na mapniku list wojenny pisze do dziewczyny

Kasiu, Kasiu, piszę list z daleka
Kasiu, Kasiu, wiernie na mnie czekaj
Kasiu, Kasiu, daj mi rączkę białą
Tak jak wtedy, tam na łące, gdy się rozwidniało (x2)

Co w tym liście napisanym na kolanie?
Na początku była data - pierwszy wrzesień
Nie wiadomo, Kasiu, czy ten list dostaniesz
Czy polowa poczta rychło słowa te przyniesie

Kasiu, Kasiu, wrócę ja na święta
Kasiu, Kasiu, a ty mnie pamiętaj
A gdy kula piersi mej nie minie
Siedemdziesiąt siedem razy powiedz moje imię (x2)

La la la la, la la la la la la
La la la la, la la la la la la
La la la la, la la la la la la
Siedemdziesiąt siedem razy powiedz moje imię (x2)